قَرَنفُل گیاهی است دوساله از جنس میخک ها (Dianthus)، راسته میخک سانان (Caryophyllales)، خانواده میخکیان  (Caryophyllaceae).

قرنفل گل های کوچک، مخملی به رنگ های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل آذین چترمانند با هم مجتمع می شوند. عمر گل ها به چند هفته می رسد. قرنفل گیاهی است بوته ای، با گل های معطر که در باغ ها به عنوان گیاه زینتی کشت می شود. قرنفل و میخک را گاه یکی می گیرند.

اصل نام آن کَرَن پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده است.  کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می کردند تا بسته نشود. واژه کرن پهول در هندی بعداً به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت.

رنگ گل ها در این گیاه بسیار متنوع است و به دلیل زیادی تعداد گل ها روی هر بوته، مجموع حاشیه های گلکاری شده با قرنفل، یکپارچه گل و بسیار زیبا است.

شرایط نگهداری : قرنفل نسبت به سرما مقاوم است. به نور کامل نیاز داشته و خاک به نسبت قلیایی و سبک را می پسندد. 

خاک با زهکش خوب و مواد ارگانیک مانند خاک برگ و یا کود دامی پوسیده، رشد و گلدهی این گیاه را تضمین می کند.

در مکانی با نور کامل آفتاب (حداقل 6 تا 8 ساعت نور مستقیم) به خوبی رشد می کند. نور کم محیط، از جمله دلایل عدم گلدهی مناسب این گیاه و رشد ضعیف آن است. در مناطقی که دمای تابستان بالا است، وجود سایه در بعد از ظهر به شادابی و رشد و گلدهی بیشتر این گیاه کمک می کند.

به آبیاری منظم و متوسط نیاز دارد. زمانی که سطح خاک خشک شد می توان گیاه را آبیاری کرد. آبیاری بیش از اندازه این گیاه و ماندگاری آب در خاک پای گیاه موجب پوسیدگی طوقه، زردی برگ ها و از بین رفتن گیاه می شود. آبیاری کم نیز در ابتدا موجب کاهش گلدهی گیاه، عدم رشد، خشک شدن برگ ها و کوچک ماندن گیاه می شود.

تکثیر : برای گلدهی نیاز به بهارش دارد. گرچه رقم های جدیدی از آن تولید شده که نیاز سرمایی ندارد. نیاز سرمایی آن با قرار گرفتن گیاه به مدت 12 هفته در دمای 4 تا 7 درجه سانتیگراد برآورده می شود.

تکثیر قرنفل از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. بذر آن را باید در تیر و مرداد در خزانه کاشت و نشا را در مهر و شهریور به محل اصلی منتقل کرد. گیاه جدید یک سال پس از کشت در محل اصلی، گل های بسیاری تولید می کند.

گیاه شاهدانه  نام علمی : Cannabis sativa  نام انگلیسی : Marijuana , Indian hemp  خانواده :Cannabaceae   گیاه شناسی   شاهدانه گیاهی 2 پایه ، علفی ، یکساله و به ارتفاع 1 تا 4 متر و دارای واریته ها و فرم های مختلف است شاهدانه برگهائی متقابل در طول ساقه دارد ولی هر چه به انتهای ساقه نزدیک می شویم برگهای آن وضع منفرد پیدا می کنند. پهنک برگهای شاهدانه منقسم به 5 تا 7 لوب عمیق دندانه دار و منتهی به دمبرگ دراز است.

گیاه دارویی صابونی  COMMON SOAPWORT با نام علمی SAPONARIA OFFICINALIS از خانواده میخک CARYOPHYLLACEAE میباشد

این گیاه دارویی بومی منطقه اروپا، آسیا میباشد که با نام های دیگری چون:  صابونی، صابونیه، عرق‌الحلاوه، حورالعصافیر، خول‌العرب، غاسول رومی و ابوقانس می‌باشدو bouncing -bet, crow soap, wild sweet William, soapweed

یکی از گیاهان دارای خاصیت دارویی گیاه دارویی رازیانه  میباشد که با نام های بادیانه و یا بادیان گیاهی است گلدار از راسته آپیالس (Apiales)، از تیره چتریان (Apiaceae) از سرده رازیانه‌ها (Foeniculum) این گیاه سرشار از هورمونهای زنانه و ازنظر طب قدیم ایران طبیعی گرم دارد وریشه آ گرمتر از بقیه قسمت های گیاه داشته

طبع گرم برای زنان باردار خطرناک بوده این گیاه بومی جنوب غربی آسیا و جنوب اروپا بویژه بخش مدیترانه‌ای است ودر اران هم یافت میشود در کوه دنا در استان کهگیلویه وبویراحمد به وفور یافت میشود و همچنین در مناطق شمالی ایران و در دامنه های کوههای البرز بطور خودرو رویده. رازیانه گیاهی معطر ، علفی و دوساله که ارتفاع آن تا 2 متر می رسد ساقه آن دارای شیارهای هم دریف و موازی می با برگهای نازک و نخی مانند شوید است.گلهای رازیانه زرد و بصورت خوشه در انتهای ساقه ظاهر ومیوه رازیانه کوچک و بطول حدود 8 میلیمتر و عرض 3 میلیمتر بوده و دارای بوئی معطر و طعمی شیرین داشته

حسن یوسف   SOLENOSTEMON SCUTELLARIOIDES با نام علمی COLEUS BLUMEI از خانواده نعناعیان LAMIACEAE 

بومی مناطق استوایی آفریقا ، آسیا ، استرالیا ، شرق هند ، مجمع الجزایر مالایی ، فیلیپین و جاوا میباشد و یکی از گیاهان زینتی و اپارتمانی پرطرفدار در کشور ما میباشد

ماش یکی از حبوبات بسیار مفید و غنی میباشد که به دلیل خواص ان میتوان در دسته گیاهان دارویی را قرار داد و ایرانیان قدیم ماش را « مِچ » می گفتند و زمانی که به زبان عربی وارد شد ماش نام گرفته شد و در اکثر جوامع منبع عمده تامین پروتئین به ویژه برای گیاه‌خواران است.

ماش VETCH با نام علمی VICIA SATIVA از خانواده بقولات FABACEAE  بومی منطقه میباشد و نام های دیگر ماش common vetch، tare میباشد

گیاه ماش نیز مثل سایر گیاهان خانواده بقولات می تواند نیتروژن خاک را تثبیت کرده و گاهی اوقات از این گیاه به عنوان کود سبز استفاده می گردد و از ماش برای علوفه حیوانات نیز استفاده خواهد شد و ماش حداقل چهار زیرگونه داشته که عبارتند میباشند از: cordata ، nigra ، sativa و segetalis .

خواص جوانه ماش

جوانه ماش سرشار از مواد مغذی بوده و انرژی‌زای واقعی میباشد و این جوانه ماش ترد و خوشمزه است و طعم آن کمی شیرین بوده و هضم آن نسبت به ماش پخته شده راحت‌تر صورت میگیرد

خواص داروئی تربچه

تربچه از جمله سبزی‌هایی بوده که هم ریشه و هم برگ آن دارای خواص فراوانی است.ویتامین C موجود در برگ تربچه ۶ برابر ویتامینی میباشد که در ریشه وجود داشته و این گیاه حاوی کلسیم، پتاسیم، مس، اسید فولیک و آنتوسیانین (Anthocyanin) نوعی آنتی اکسیدان قوی میباشد(. ریشه کروی و قرمز این سبزی همچنین دارای مقادیر فراوانی پتاسیم، اسید فولیک و مس..است). این گیاه برای رفع اختلالات ادراری مانند التهاب و آلودگی قارچی موثر است.

تربچه RADISH

تربچه گیاهی با نام علمی RAPHANUS SATIVUS ازخانواده شب بوها یا چلیپائیان BRASSICACEAE بومی منا طق جنوب آسیا و اروپا میباشد

نام های دیگر تربچه radish, common radish, wild radish, garden radishمیباشد

تربچه جزء سبزیجات خوراکی میباشد که ریشه خوراکی داشته و بومی جنوب آسیا و اروپا میباشد و سپس در تمامی جهان کاشت میگردد و تربچه بومی ایران نبوده و از خارج از کشور به کشور ما وارد شده است.