فلوکوریتا روکام ken-takhop-thai-rukam manis,ganda RUKAMاز خانواده بید SALICACEAE نام علمی FLACOURTIA RUKAMروکام گیاهی گلدار و همیشه سبز از جنس Flacourita میباشد، این جنس شامل گونه هایی متفاوت است.
این گیاه متعلق به خانواده بیدها بوده و بومی مناطق استوایی آسیا و آفریقا میباشد.اکثر گونه ها در این جنس ، بصورت بوته و یا درخت کوچک میباشند و نامگذاری جنس فلوکوریتا در سال 1660 و از نام فرماندار ماداگاسکاری (flacourt) گرفته شده و زیستگاه طبیعی روکام، سواحل دریاها، دامنه کوهها ، مناطق باتلاقی، جنگل ها و امتداد رودخانه ها میباشد. این گیاه بصورت وحشی و به وفور در هند،چین و تایلند میروید
خصوصیات گیاهشناسی: توماتیلو - TOMATILLO Mexican groundcherry ، Wild Tomatillo خانواده سیب زمینیان SOLANACEAE نام علمی PHYSALIS PHILADELPHICA
گیاه توماتیلو (tomatillo) یک میوه گرد شبیه گوجه فرنگی است که توسط پوشش ظریفی احاطه شده است. توماتیلو ماده غذایی اصلی در غذاهای سبز مکزیکی است که طعمی شبیه لیموترش دارد. توماتیلو یک میوه خوش طعم است و در اوایل تابستان می رسد و به نظر می رسد میلیون ها میوه توماتیلو از شاخه های آن آویزان است . عطر و طعم توماتیلو بسیار عالی و منحصر به فرد می باشد. توماتیلو بومی مکزیک است و از سبزیجات بسیار قدیمی هست وفیسالیس ایگزوکارپا (Physalis ixocarpa) یکی از انواع توماتیلو است که 3 تا 5 سانتی متر قطر دارد و میوه آن ترش سبز رنگ است و میوه رسیده آن زرد کم رنگ است. فیسالیس philadelphica میوه های شیرین تر با رنگ بنفش تولید می کند. این میوه یکی از میوه های عمومی و مرسوم در مکزیک میباشد.
توماتیلو یک میوه ایده آل برای شروع باغبانی است و به ندرت دچار بیماری و آفات می شود. پوشش میوه ها باعث می شود که توماتیلو از آفتاب سوختگی محافظت شود و به دلیل فاصله ای که از زمین دارد، دور از دسترس حلزون ها می باشد. میوه توماتیلو به سنگینی گوجه فرنگی نیست و سایز آن از گوجه فرنگی کمی کوچکتر است و فروش بهتری دارد و به نظر می رسد که فروش توماتیلو یک شغل پر درآمد باشد.
توماتیلو مانند گوجه فرنگی یک میوه خود گرده افشان است، برای این که گل های توماتیلو به میوه تبدیل شوند باید حداقل 2 بوته توماتیلو در یک مکان کاشته شود. در غیر این صورت بسیاری از گل ها از بین می روند و هیچ میوه ای به وجود نمی آید.
شرایط محیط رشد:
برای کاشت توماتیلو یک نقطقه کاملا آفتابی با خاک نسبتاً غنی و زهکشی خوب انتخاب کنید. تغذیه توماتیلو از گوجه فرنگی کمتر است ولی از گوجه فرنگی با دوام تر می باشد. توماتیلو در خاک های خشک با زهکشی ضعیف رشد خوبی نخواهد داشت. قبل از کاشت توماتیلو خاک را با کمپوست مخلوط کنید و خاک را به خوبی زیر و رو کنید تا به زهکشی خاک بهبود ببخشید. خاک های رسی و لومی برای کاشت توماتیلو مناسب تر هستند.
توماتیلو شدیداً پر بار است و بدون توقف تا زمان شروع سرما میوه تولید می کند. برای حفظ رطوبت خاک 5 تا 7 سانتی متر به خاک کود گیاهی بدهید. تحمل توماتیلو در برابر خشکی در حد متوسط است و به میزان یک تا دو اینچ آب در هفته نیاز دارد
تکثیر:6تا 8هفته قبل از آخرین یخبندان منطقه، توماتیلو را در خانه نشا کنید. بعد از کاشت بذرهای توماتیلو باید به آن ها آب داده شود. قبل از انتقال گیاه به خارج از منزل ابتدا آن ها را مقاوم کنید. هنگامی که خطر سرمازدگی به طور کامل رفع شد و خاک کملا گرم بود، بوته های توماتیلو را به خارج از خانه منتقل کنید. بوته های توماتیلو را بهتر است عمیق تر بکارند تا ریشه های بیشتری تولید کنند. ارتفاع گیاه توماتیلو به 90 تا 120 سانتی متر می رسد و بنابراین فاصله بوته ها از هم را باید 90 سانتی متر در نظر گرفت
برداشت:
اولین میوه های توماتیلو حدود 75 تا 100 روز پس از نشا آماده می شود. زمانی که پوسته میوه ها شروع به باز شدن کردند و پوسته ها شکاف برداشتند، می توانید میوه های توماتیلو را برداشت کنید. زمانی که میوه توماتیلو رسیده می شود ، پوسته آن قهوه ای رنگ می شود. اگر احساس کردید میوه در پوسته شل است، مقداری صبر کنید و بعد آن ها را برداشت کنید. توجه داشته باشید قبل از تخم دار شدن میوه ها و قبل این که میوه ها زرد کم رنگ شوند و عطر و طعم خود را از دست دهند آن ها را برداشت کنید. توماتیلو را می توان با پوسته به مدت 1 هفته در دمای اتاق و تا 3 هفته در یخچال نگه داری نمود
ترنجبين ایرانی - CASPIAN MANNA خانواده بقولات FABACEAE نام علمی ALHAGI PSEUDOALHAGI
نام های دیگر ترنجبين ایرانی: گزانگبین ایرانی، خار شتر، camelthorn ، camelthorn-bush ، Persian mannaplant
گیاه "ترنجبین ایرانی" یا "گزانگبین ایرانی" یا "خار شتر" گیاهی درختچه ای از خانواده فاباسه یا بقولات است. این درختچه بومی گستره ی وسیعی از مدیترانه تا روسیه شامل نواحی معتدل و گرمسیری اروپا-آسیا و آسیای میانه مانند افغانستان، ارمنستان، آذربایجان، شمال غرب چین، قبرس، شمال هند، ایران، عراق، اردن، قزاقستان، کویت، لبنان، پاکستان، مغولستان، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان و ازبکستان بوده اما در تعدادی از نواحی جهان مانند استرالیا، آفریقای جنوبی و غرب ایالات متحده نیز به صورت اهلی شده درآمده و تولید می شود.
خوشاريزه ارمشک،کوجنگ،کوه زنگ - KHOSHARIZE خانواده چتریان UMBELLIFERAE نام علمی ECHINOPHORA PIATYLOBA
گیاهی از تیره چتریان است. خوشاریزه بومی ایران می باشد.
این گونه در هیچ منطقه ای تشکیل تیپ گیاهی مستقل نمی دهد و همواره به عنوان گونه همراه مشاهده می گردد. لازم به ذکر است که دوره فنولوژی این گونه بسیار دیرتر از سایر گونه های اسانس دار می باشد به طوری که تا اواسط مرداد این گونه در رشد رویشی می باشد و در اوایل شهریور ماه دوره گل دهی و در اواخر شهریور دوره بذر دهی آن می باشد
خصوصیات گیاهشناسی: آلوئه پِری - SOCOTRINE ALOE سريشيان ASPHODELACEAE نام علمی ALOE PERRYI
گیاه "آلوئه پِری" یکی از گونه های جنس آلوئه است. این گیاه بومی سوکوترا در یمن می باشد و اغلب با نام سوکوترین آلوئه (Socotrine aloe) شناخته می شود. این نوع از آلوئه عمدتاً در نواحی صخره ای یافت می شود. ژل تلخ برگ های این گونه از آلوئه نیز در داروسازی و طب سنتی کاربرد دارد.
دانستنی های علمی: زردک - PARSNIP زردک از خانواده چتریان APIACEAE يكی از سبزی های مشهور و مهم دنیا است، زردك بومی آسيا، اروپا، شمال آفريقا و احتمالاً منطقه مديترانه می باشد. بعضی معتقدند كه انواع از آن در امريكای شمالی يافت و يا در آنجا اهلی شده است، آنچه مسلم است زردك را از خيلی وقت پيش می شناختند. نام علمی