پارک لار یکی از مناطق حفاظتشده ایران بوده که دارای اکوسیستمهای کوهستانی مرتفع و آبی است و این منطقه در البرز مرکزی نزدیک دامنهٔ جنوب غربی دماوند و در مرز دو استان تهران و مازندران قرار گرفته و این منطقه حفاظت شده در سال ۱۳۵۴ به پارک ملی مبدل گردیده. ولی بعد از انقلاب بر اساس تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست از سال ۱۳۶۱ درجهٔ حفاظتی آن کاهش و به منطقه حفاظتشده بدل گردید و از سال ۱۳۷۰، در برخی از مناطق آن دوباره به پارک ملی تبدیل شد و شکار و تیراندازی در آن ممنوع شده و خاطرنشان باید کرد که محدودهٔ پارک ملی لار فاقد نقاط مسکونی دائمی (شهر و روستا) بوده و در حاشیه و حریم آن نیز نقاط شهری و روستایی وجود ندارد، اما از زیستبومهای مهم عشایری است، که عشایر دوره ییلاقی خود را در آن سپری میکنند. بهرهبرداران شامل دوگروه عمده هستند. گروه اول ارگانهای دولتی و گروه دوم نیز بخش خصوصی یعنی عشایر یا دامداران کوچنده و زنبورداران هستند
بخشی از پارک ملی لار در شهرستان آمل استان مازندران و قسمت دیگر آن در بخش لواسانات شهرستان شمیران استان تهران قرار دارد. اقلیم این پارک از دو اقلیم ارتفاعات فوقانی و مرطوب و سرد تشکیل شدهاست که ریزش برف را به همراه می آورد. قدمت تاریخی دره لار متعلق به قرون اولیه اسلام است.
. منطقه ی لار حدود ۷۳۵۰۰ هكتار وسعت دارد و در حدود ۳۱۰۰۰ هكتار آن به عنوان پارک ملی شناخته می شود. در محدوده این پارک ملی و حتی در حاشیه ی آن اثری از نقاط شهری و روستایی به چشم نمی خورد و به همین سبب یکی از چشم اندازهای بکر و تماشایی از طبیعت است
پارک حفاظتی لار در۷۰ کیلومتری شمال شرقی تهران واقع و از بخش شمال به کوه های نور، از غرب به خاتون بارگاه و گرمابدر، از بخش جنوب به لواسانات و از قسمت شرق به کوه دماوند و پلور محدود می شود. راه های اصلی ورود به منطقه از مسیر جاده تهران ـ آمل (هراز) پس از ورود به پلور از طریق سه راهی لار به پست ورودی محیط بانی دلیچای می رسد و از طریق جاجرود یا گلندوک می توان وارد جاده سد لتیان رفته و پس از گذشتن از گردنه ایرا به پست محیط بانی قوش خانه و سپس کمر دشت رسید. همچنین جاده رودهن به ایرا نیز به ورودی قوش خانه منتهی می شود.به دلیل کوه ها و ارتفاعات فراوان اطراف این منطقه و وضعیت جوی نامتغیر از ناحیه خزر بارندگی و نزولات جوی را در این منطقه شاهد هستیم که عمدتا به صورت برف مشاهده می شود. منطقه حفاظت شده لار دارای دو اکوسیستم کوهستانی و آبی است.
گونه های پارک ملی لار
دارای انواع گونه های گیاهی و جانوری میباشد که در این میان ماهی قزل آلای خالدار که از نادرترین گونه های آبزی جهان است بر اهمیت این پارک افزوده است. این پارک دارای چشم اندازهای بسیار زیبایی است. چشمه ها و رودخانه های پرآب زیستگاه های امن در دوسوی این دره زیبا طراوت و جذابیت آنرا دوچندان کرده.دشت لار بزرگترین دره ایرانه که در ۷۰ کیلومتری شرق جاده هراز قرار داره و به دلیل وجود چشمه های متعدد یه سرزمین هزار چشمه هم معروفه . وسعت این منطقه ۲۸ هکتاره و دریاچه موجود در این منطقه با اجازه سازمان حفاظت محیط زیست می تونه محل مناسبی برای شنا و ماهیگیری باشه . گونه هایی مثل:
والک، گلپر، چای کوهی، گل گاوزبان، شیرینبیان، کاسنی، آویشن، پیازک، موسیر، باریجه، گون، خرگوشک، پونه، کاکوتی، شقایق و قارچ نام برد و به دلیل موقعیت ویژه کوهستانی و آب منطقه در فصول مختلف سال پرندگان مهاجر و بومی چون کبک و کبک دری، بلدرچین، باکلان، حواصیل سفید و خاکستری، انواع پرندگان شکاری از جمله عقاب طلایی و هما و از پستانداران میتوان گوسفند وحشی البرز مرکزی، کلوبز، پلنگ، گرگ، خرس قهوهای، گراز، شغال و روباه را نام برد که به علت زیستگاههای مناسب از رشد خوبی برخوردارند. در مجموع حدود ۴۰۰ گونه گیاهی در آن شناسایی شده
بعضی از خزندگان، دوزیستان و آبزیان پارک ملی لار نیز عبارتاند از افعی دماوندی، افعی البرزی، یلهمار، بزمجه، انواع مارمولک و قورباغه و آبزی معروف منطقه نیز ماهی قزلآلای خال قرمز میباشد. این ماهی گونهای غیربومی است در دوران پیش از انقلاب وارد آبهای رود لار شد.
در پارک ملی لار، چندین کوه وجود دارند کوه هایی مثل:
کوه دماوند، کوه دیو آسیاب، کوه یخ کمر، کوه گل زرد، کوه پهنک، کوه زرشکی، کوه کمردشت، کوه نمک کوسر کوه سیاه چال، کوه آرو برارو، کوه اسب کلک، کوه کافر راه و کوه کبود که تعدادی از آنها از مقاصد پرطرفدار کوهنوردی به شمار می روند.
آدرس منطقه حفاظتی لار
ایران - تهران - دماوند جاده تهران - آمل پس از ورود به پلور از طریق سه راهی لار که به پست ورودی واحد محیط زیست دلیچای می رسد و از طریق جاجرود یا گلندرک