دیابت یا بیماری قند یک اختلال متابولیک  یا به عبارتی سوخت و سازی در بدن می باشد. در این بیماری توانایی تولید انسولین در بدن از بین می‌رود و یا اینکه بدن در برابر انسولین مقاوم گردیده است و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را انجام بدهد.

 نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون توسط مکانیزم‌های مختلفی بدن می باشد، دیابت 2 نوع اصلی دارد. در دیابت نوع یک تخریب سلولهای بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می گردد و در دیابت نوع دو مقاوت پیش رونده بدن به انسولین وجود داشته که در نهایت ممکن بوده که به تخریب سلول‌های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر بشود. در دیابت نوع دو مشخص بوده که عوامل ژنتیکی، چاقی و کم‌تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد را داشته است.

در بیماری دیابت سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل گلوکز کاهش پیدا می کند و از این‌رو میزان قند خون افزایش پیدا کرده که به‌آن هایپرگلیسمی می‌گویندو وقتی این افزایش قند در دراز مدت در بدن وجود داشته باشد عوارض میکرو واسکولار دیابت یا تخریب رگ‌های بسیار ریز در بدن ایجاد می گردد که می‌توانند اعضای مختلف بدن همچون کلیه، چشم و اعصاب را درگیر خود نماید و همچنین دیابت با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط مستقیمی داشته و لذا غربالگری و تشخیص زودرس این بیماری در افراد با ریسک بالا می‌تواند در پیشگیری از این عوارض مؤثر گردد ودر  تشخیص و همچنین غربالگری دیابت با انجام آزمایش قند خون میسر خواهد بود.

وظایف بیمار در مقابل مبارزه با بیماری:یکی از وظایف بسیار مهم بیمار در کنترل بیماری دیابت کنترل قند خون توسط خود بیمار با استفاده از دستگاه گلوکومتر می باشد که  این روش به افراد دیابتی مخصوصاً بیمارانی که انسولین تزریق می نمایند و یا بیمارانی که قند خون کنترل شده‌ای را ندارند، کمک  شایانی می‌کند که نظارت دقیق‌تری بر وضعیت خویش اعمال نموده اند  و مسئولیت بیشتری برای اداره امور خود بر عهده میگیرند بتید توجه داشت که  کنترل قند خون  مزایای بسیاری را دارد،برای مثال کنترل قند خون قبل و ۲ ساعت بعد از صرف غذا به بیمار کمک می نماید که میزان تأثیر مصرف غذا بر قند خون  خود را دریابد، پی بردن به این مسئله، بیمار را در انتخاب وعده غذایی مناسب یاری داده و همچنین می‌توان با کنترل منظم قند خون در زمان فعالیت یا در زمان بیماری، میزان انسولین دریافتی را تنظیم نموده و بالاخره اینکه کنترل منظم قند خون، حس اعتماد به‌نفس را در بیمار افزایش داده که توانسته از خود به‌خوبی مراقبت نمایند.

بیماری دیابت انواع مختلفی را داشته که معمولاً در هنگام تشخیص متمایز می گردند و بنابراین تعیین نوع دیابت وابسته به شرایطی است که بیماری خود را در هنگام نشان بروز می‌دهد  ودر مقایسه دیابت نوع یک و دو در برخی تحقیقات نشان داداه که

     دیابت نوع ۱                            دیابت نوع ۲

بروز: بصورت ناگهانی                     بصورت تدریجی

سن بروز: بیشتر در کودکان            بیشتردر  بزرگسالان

وضع بدن :لاغر یا طبیعی                 معمولاً چاق

کتواسیدوز دیابتی: شایع                  نادر

اتوآنتی‌بادی : معمولاً وجود دارد         وجود ندارد

انسولین درون‌ساز:کم یا هیچ            طبیعی ،کاهش‌ یا افزایش یافته

مطابقت ژنتیکی دردوقلوهای  ۵۰٪         ۹۰٪

                  تک‌تخمی

   شیوع :        ۱۰٪                                 ۹۰٪

دیابت نوع یک

دیابت ناشی از واکنش ایمنی، (  Type 1A  ) یک اختلال ناهمگون  ناشی از جهش‌های (اتوزومال مغلوب و وابسته به ایکس مغلوب) شناخته شده  f,ni و همچنین توارث چندژنی/کم‌ژنی می باشد که  این نوع دربرگیرنده ۵–۱۰ درصد از انواع دیابت بوده ، قبلاً واژه دیابت وابسته به انسولین و یا دیابت نوجوانی برای این نوع رایج بوده. در این نوع از دیابت تخریب سلولی سلول های بتا در پانکراس اتفاق خواهد افتادو علت اصلی ان از دست رفتن سلول‌های β، تخریب سلولی ناشی از واکنش ایمنی سلولی بوده است. که در پی این تخریب مارکرهایی در خون رها می گردد  که شامل: آنتی‌بادی علیه انسولین، اتوآنتی‌بادیهای گاد (GAD۶۵)، اتوآنتی‌بادی تیروزین‌فسفاتاز IA-۲ و IA-۲β می باشد. این مارکرها ممکن بوده که  در ۸۵–۹۰٪ از مبتلایان دیده و ارتباطی میان اچ‌ال‌ای‌های خاص و این نوع از دیابت هم مشاهده شده و  این نوع دیابت در افراد دارای HLA-DQA و DQB و همچنین افراد دارای ژن DRBبیشتر مشاهده می گردد

شیوع این نوع از دیابت در افرادی که بیماری‌های خودایمن همچون بیماری گریوز، تیروئیدیت هاشیموتو، و بیماری آدیسون دارند بیشتر بوده است و در پی تخریب سلول های بتا توسط لنفوسیت‌ها ترشح انسولین کاهش پیدا می کند بطوری که تا جایی‌ انسولین موجود نمی‌تواند قند خون را تنظیم نماید و معمولاً بعد از از دست رفتن ۸۰ تا ۹۰ درصد از سلول‌های بتا بوده  که هایپرگلایسمی اتفاق می‌افتد و دیابت ممکن بوده که  تشخیص داده شود. در این مرحله  بیمار نیازمند انسولین خارجی می گردد تا از بروز کتوز جلوگیری نماید و هایپرگلایسمی و همچنین متابولیسم چربی و پروتئین کنترل گردد.در حال حاضر فاکتور اصلی ایجاد کننده دیابت نوع 1 یک نوع واکنش خودایمنی شناخته شده و شواهد قوی نیز وجود داشته  که عفونت ویروسی سلول‌های بتای پانکراس را به عنوان اتیولوژی این واکنش ایمنی مطرح نموده  است و بدین ترتیب ویروس باعث ایجاد آنتی بادی‌هایی علیه پروتئین ویروس می‌شود که شعله‌ور کننده یک واکنش خود ایمن علیه سلول‌های بتای مشابه بوده همچنین دیابت ناشی از ایمنی معمولاً در کودکی و نوجوانی اتفاق می‌افتد اما ممکن است در هر سنی مشاهده گردد.

دیابت ایدیوپاتیک: در مواردی از دیابت نوع یک علت مشخصی برای بروز آن یافت نگردیده و در این گروه طبقه‌بندی می‌شوند. بعضی از این بیماران دچار کمبود انسولین دائمی و مستعد کتواسیدوز می باشند اما  هیچ شواهدی از واکنش‌های خودایمن در آنها مشاهده نگردیده و تعداد کمی از بیماران دیابت نوع یک ایدیوپاتیک می باشند  و این وضعیت شیوع بیشتر در نژاد آفریقایی و آسیایی را داشته است و این نوع بیماری  بیشتر ازنوع ارثی و وابسته به اچ‌ال‌ای نیست. نیاز به انسولین خارجی در این بیماران پایدار نبوده و می‌تواند گذرا و راجعه باشد.

دیابت نوع دو

دیابت نوع 2 نیز علاجی ندارد، اما کارهای مختلفی می‌توان برای اداره درمانی و نیز پیشگیری از آن انجام داده شود و برای کنترل و جلوگیری از این بیماری باید رژیم غذایی سالم مصرف نمود، به مقدار کافی ورزش کرد و وزن خود را متعادل نگه داشت.

دیابت نوع دو ۹۰–۹۵٪ از بیماران دیابتی را شامل می گردد و بدن نسبت به عملکرد انسولین از خود دچار مقاومت می‌شود. این بیماران حداقل در ابتدای بیماری نقص انسولین نسبی و نه بصورت  مطلق دارند که  به این معنی بدن فرد مبتلا انسولین تولید می‌کند و حتی ممکن بوده غلظت انسولین در خون از مقدار معمول آن نیز بیشتر باشد اما گیرنده‌های یاخته‌ای فرد نسبت به انسولین مقاوم بوده و در حقیقت نمی‌گذارند انسولین وارد سلول ها بشوند و اعمال طبیعی خود را انجام بدهند. این بیماران برای زنده ماندن نیاز به درمان دائم با انسولین خارجی نداشته اند و علل متعددی برای این وضعیت وجود داشته، مکانیزم‌های جزئی بروز این وضعیت شناخته نشده ولی مشخص  می باشد که تخریب اتوایمیون نقشی در بروز این بیماری ندارد.

دیابت نوع دوم در افراد چاق بیشتر دیده شده است و چاقی درجاتی از مقاومت به انسولین ایجاد می‌کند. درصد شیوع این بیماری در زنان بیش از مردان بوده . در این نوع از دیابت کتواسیدوز به ندرت خودبه‌خود ایجاد و ممکن است در پی یک استرس همچون بروز یک بیماری یا عفونت ایجاد شود. این نوع از دیابت معمولاً سال‌ها تشخیص داده نشده باقی می‌ماند چرا که هایپرگلایسمی (افزایش قند خون) به تدریج ایجاد خواهد شد و در اوایل در حدی نبوده که علائم کلاسیک دیابت را نشان و  با این حال این بیماران در معرض عوارض ماکرووسکولار و میکرووسکولار دیابت هستند

 مقاومت به انسولین ممکن می باشد با کاهش وزن و درمان دارویی کمتر شود ولی به ندرت به حد طبیعی باز می‌گردد. با اینکه اخیراً افزایش شیوع این نوع در کودکان و نوجوانان و سنین پایین دیده شده ولی در بیشتر موارد ریسک بروز این نوع با افزایش سن، چاقی و نبود یا کمبود فعالیت بدنی بیشتر می باشد و بیشتر در زنان با سابقه قبلی دیابت بارداری و افراد دارای فشار خون بالا یا اختلال چربی خون دیده خواهد شد.بیماری  نوع دو زمینه ژنتیکی قویتری نسبت به نوع یک دارد، با این حال ژنتیک دیابت نوع دو پیچیده بوده  و هنوز به خوبی تعریف نشده .

دیابت بارداری

هر نوع افزایش گلوکز خون در طی بارداری که به حد بالا ۵–۱۰٪ جمعیت برسد دیابت بارداری گفته می‌شود.  مشخص شده که بارداری می‌تواند یکی از عوامل ایجاد کننده دیابت محسوب شود و این اثر با افزایش مقاومت بدن به انسولین و افزایش انسولین برای جبران این مشکل ایجاد می گردد. حاملگی می‌تواند حتی نواقص خفیف ترشح انسولین را آشکار نماید و  این منجر به ایجاد عدم تحمل به گلوکز و دیابت بارداری ‌شود. از طرفی برخی  از افراد که از قبل دچار اختلال خفیف قند خون شده اند

با آزمایش‌های غربالگری در طی بارداری تحت این گروه طبقه‌بندی می‌شوند: دیابت بارداری ۳–۸٪ از بارداری‌ها را درگیر می‌کند و یکی از عوامل خطر برای نتایج بد بارداری بوده و همچنین این وضعیت مستقلاً می‌تواند باعث ایجاد دیابت نوع ۲ گردد و تحقیقات نشان داده‌ که ۵۰٪ از این زنان طی ۲۰–۳۰ سال بعد دچار دیابت می شوند و در سال‌های اخیر افزایش میزان ابتلا به دیابت بارداری مشاهده گردیده است. فاکتورهای ایجاد کننده متعددی برای این افزایش مطرح شده‌اند که  شامل شیوع بالای چاقی در جوانان، بهبود بقای کودکان مؤنثی که وزن تولدشان در دو انتهای طیف وزن طبیعی تولد بوده.

 در بزرگسالی این کودکان دچار اختلال در عملکرد انسولین و یا توانایی ترشح انسولین می شوند که می‌تواند آن ها را مستعد ابتلا به دیابت بارداری کند.در دیابت بارداری می‌تواند منجر به عوارض جدی و گسترده برای مادر و نوزاد بشود. این عوارض را می‌توان با تشخیص و درمان مناسب کاهش بدهد و زنان با  ریسک بالای ابتلا با آزمون ۷۵ گرمی تحمل گلوکز در اولین ویزیت بعد از بارداری آزمایش خواهند شد و آزمایش مجددی نیز در ۲۴ تا ۲۸ هفتگی بارداری انجام می گردد. درمان دیابت بارداری در ابتدا با رژیم غذایی و فعالیت بدنی بوده  و در صورت عدم پاسخ برای کنترل قند از درمان با انسولین استفاده می گردد و این زنان بعد از اتمام بارداری هم به طور منظم  بایت مورد آزمایش قرار بگیرند .

تشخیص دیابت

تجهیزات آزمایش میزان گلوکز خون شامل دستگاه تشخیص، نوار خون و لنست یا نشتر برای سوراخ کردن پوست که بر اساس آخرین معیارهای انجمن دیابت آمریکا نشان داده که با تشخیص دیابت با ثبت یکی از موارد زیر قطعی خواهد بود:

یکی ثبت حداقل یک میزان قند خون تصادفی بالای ۲۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر به همراه علایم کلاسیک دیابت شامل پرنوشی، پرادراری، پرخوری در افراد

همچنین قند ناشتای پلاسمای بالاتر یا مساوی ۱۲۶ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر منظور از ناشتا به معنای 8 ساعت عدم مصرف هر نوع کالری قبل انجام آزمایش می باشد

میزان هموگلوبین A1C بالای ۶٫۵٪ و دراخر نتیجه آزمایش تحمل قند ۷۵ گرمی خوراکی دوساعته بالای ۲۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر باعث بروز دیابت شده

پیشگیری از دیابت

برای پیشگیری از تشکیل زخم‌های دیابتی راه‌های متفاوتی  وجود خواهد داشت  که عبارت است از: پرهیز از سیگار، تحت کنترل داشتن قند وفشار خون و کلسترول، ورزش برای تحریک جریان خون، تمیزنگه داشتن پاها، بررسی کردن هر روز پاها به منظور یافتن خراش و ترک خوردگی پوست، خشک کردن پاها بعد از حمام می باشد.

کنترل میزان قند خون از مهمترین موضوع‌ها در برخورد با بیماری دیابت بوده که به تازگی محققان دانشگاه لیدز آمریکا با استفاده از فناوری لیزر موفق به تولید یک دستگاه غیرتهاجمی شده‌اند که قندخون دیابتی را کنترل می نماید . این سیستم GlucoSense نام داشته و بدون هیچ سوزن یا جراحی، قندخون را به طور مداوم اندازه‌گیری می نماید. در این روش، بیمار انگشت خود را بر روی حسگر شیشه‌ای کوچکی قرار خواهد داد و در این هنگام، یک پرتو لیزر کم توان به انگشت تابیده می‌شودو بخشی از این پرتو توسط گلوکز خون جذب و باقیمانده به حسگر شیشه‌ای بازتاب می گردد و به راحتی تشخیص بیماری را اسان میکند

ورزش و دیابت

ورزش به دیابتی‌ها کمک می نماید که از شر حمله‌های قلبی و نابینایی و آسیب‌های عصبی در امان بشوند . وقتی که افراد غذا می‌خورند سطح قند خونتان افزایش پیدا میکند و هر چه بیشتر سطح خون افزایش پیدا کند و قند بیشتری به یاخته‌ها می‌چسبد. وقتی که قند به یاخته بچسبد دیگر نمی‌تواند از آن جدا و تبدیل به ماده‌ای زیان‌آور بنام سوربیتول می‌شود که این ماده می‌تواند  متاسفانه باعث نابینایی و ناشنوایی و آسیب‌های مغزی و قلبی و نشانگان پاهای سوزان و... بشود.

باید توجه داشت که وقتی  قند وارد بدن افراد می‌شود فقط می‌تواند در یاخته‌های کبد و ماهیچه ذخیره بشود و اگر یاخته‌های کبد و ماهیچه از کربوهیدرات اشباع باشند، قندها دیگر جایی برای رفتن نداشته و اگر ذخیره یاخته‌های ماهیچه در پی ورزش کردن مصرف شوند  بعد از صرف غذا قندها به وسیله ماهیچه جذب می گردند  و مقدار آنها در خون افزایش پیدا نمیکند ، به همین دلیل  اگر با یک برنامه ورزشی منظم بتوانیم ذخیره قند ماهیچه‌ها را کاهش دهیم مسلماً شاهد بهبود همه‌جانبه عوارض بیماری دیابت باشیم.

زخم‌های دیابتی

زخم‌های دیابتی، جراحت‌هایی در پوست، چشم، اعضای موکوسی و یا یک تغییر ماکروسکوپی در اپیتلیوم نرمال افراد دیابتی تیپ ۱ و ۲ می‌باشد. بیش از ۷۵ ٪ افراد دیابتی، مبتلا به زخم‌های دیابتی می باشند  که در آمریکا بیش از ۸۰ ٪ آن‌ها متاسفانه منجر به قطع عضو می‌شوند که در صورت مراجعه به خوبی درمان می گردند و زخم‌ها در هنگام بروز، مستعد عفونت می شوند (اگرچه عفونت به ندرت در اتیولوژی زخم‌های دیابتی دخالت دارد) که  این نوع جراحت‌ها معمولاً به دلیل زخم‌های اولیه، التهاب، عفونت و یا شرایط دارویی ایجاد می‌شوند و سلامتی را به‌خطر می‌اندازند.

به طور کلی افرادی با سابقه دیابت بیش از ده سال، جنس مذکر (مردها)، عوارض قلبی‌عروقی، عوارض کلیوی، بیش تر از دیگر بیماران دیابتی، در معرض خطر زخم پای دیابتی بوده و دیگر دلایل ایجاد این زخم‌ها شامل عفونت ثانویه (باکتری، قارچ و یا ویروس) و ضعف شدید بیمار بوده است.

علایم زخم دیابتی

علایم شایع در عفونت‌های پای دیابتی شامل موارد زیر بوده :

  میخچه، کالوس ،ناهنجاری‌های استخوان پا تب، قرمزی، آدم یا همراه با علایم عفونت ، بافتی که روی محل جدید عفونت به وجود(scar) امده.

 زخم‌های پا که در ا ثر آسیب عصبی یا جریان خون ضعیف به وجود می‌آیند شامل زخم‌هایی که  اغلب بالای قوزک یا زیر شست و یا در محلی از پا که ناشی از نامناسب بودن کفش است، تشکیل می‌شودوتغییر شکل عضلات، پوست یا استخوان پا در اثر آسیب عصبی و گردش خون ضعیف بوده، کند بودن مراحل بهبود زخم و پینه بستن پا و انگشتان چماقی شده است.

درمان دیابت

درواقع  می توان گفت درمانی قطعی برای دیابت وجود نداشته  وتنها می‌توان آن را کنترل نموده  که در مراحل حاد قرار نگرفته  اما برای زخم دیابت می‌توان درمان را درنظر گرفته.

درمان زخم‌های دیابتی به روش مختلف انجام می‌گیرد:

مراقبت پا: این نوع مراقبت شامل مرطوب نگه داشتن محیط زخم با ا نتخاب ماده مناسب وهمچنین خشک نگه داشتن لبه‌های زخم بوده و در بیماران دیابتی وابسته به انسولین که مبتلا به زخم هستند، مراقبت‌ها در حدود سه  سال ادامه پیدا میکند.

آنتی بیوتیک‌ها: آنتی بیوتیک‌ها حتی زمانی که عفونت‌ها بروز ننماید (پروفیلاکتیک) تجویز شده  تا از بروز عفونت جلوگیری کند.

کنترل قند خون: یکی از عوامل ایجاد زخم‌های دیابتی، بالا بودن قند خون می باشدو بالا بودن قند خون ایمنی را کاهش می‌دهد و بهبودی زخم را به تأخیر خواهد انداخت وکنترل قند خون چه بصورت تجویز دارویی و چه به صورت غذایی و همچنین تجویز انسولین به صورت کوتاه مدت زخم را بهبود بخشیده و قند اولیه را کنترل می نماید.

پیوند پوست: پیوند پوست می‌تواند زخم‌های دیابتی را درمان نماید.

جراحی: برداشت بافت مرده اطراف محل زخم معمولاً برای تمیز نگه داشتن  و بهبودی زخم‌ها انجام می گردد و جراحی بای پس، جریان خون را در شریان پا بهبود بخشیده  که ممکن می باشد در التیام زخم و جلوگیری از قطع عضو کمک کننده باشد و در پایان قطع عضو برای متوقف کردن گسترش عفونت نیاز می باشد.

اکسیژن درمانی هایپر باریک: با افزایش ۵ برابر غلظت O از ۲۰ ٪ تا ۱۰۰ ٪ و افزایش فشار آن از ۱ اتمسفر به ۲ اتمسفر در مجموع منجر به ۱۰ برابر شدن میزان اکسیژن می گردد که یکی از اثرات آن به وجود آمدن رگ‌های خونی بیشتر در محل می شود که منجر به کاهش جریان خون و مناسب تر شدن جریان به مناطقی که بلوک خونی دارند می شود و به نظر می‌رسد درمان اکسیژن هایپر باریک به کاهش قطع عضو کمک می نماید.

پژوهشگران آمریکایی اعتقاد داشته اند که  درمان رایج دیابت می تواند با روند درمان پیری، به بزرگسالان کمک کند تا 120 سالگی خوب زندگی نمایند  البته  بسیاری از افراد بعد  از آغاز درمان و استفاده از دارو حتی از قبل هم چاق‌تر می گردند و این بدان علت بوده  که فرد دیابتی کنترلی بر روی عادت‌های غذایی خود نداشته  وحتی داروهایی که برای درمان فرد استفاده می‌شوند نمی‌توانند کارای مورد نظر را داشته  وتا زمانی که عادت‌های غذایی درست دنبال شوند و بهمین علت فرد دچار اضافه وزن و چاقی شده . لوزالمعده به منظور جلوگیری از افزایش ناگهانی قند خون بعد  از صرف غذا مقداری انسولین در خون وارد می شود و انسولین با راندن قندها به درون یاخته‌ها از وقوع این امر جلوگیری نموده. اما انسولین و تمام داروهایی که از آن ساخته می‌شوند باعث می‌شوند که همواره احساس گرسنگی نموده و بنابراین در تجویز انسولین سعی این بوده  که با کمترین میزان مصرف انسولین بتوانیم از بالا رفتن قند خون جلوگیری بعمل خواهیم اورد.

مواد غذایی که برای پایین اوردن دیابت کمک می کنند مانند:

سیب:  سیب  دارای كالری بسیار پایینی بوده و فیبر آن بسیار بالاست و جلوی گرسنگی را می‌گیردو سیب همچنین دشمن كلسترول بد است و میزان قندخون را كاهش خواهد داد.

آواكات: میوه غنی از اسیدهای چرب مونوی غیراشباع  بوده كه سبب كند شدن هضم و پیشگیری از افزایش قندخون بعد از صرف غذا می گردد.

جو: جو را جایگزین برنج سفید اگر کنید میزان قندخونتان پس از صرف غذا در حدود 70 درصد كاهش خواهد یافت  و تا ساعت‌ها ثابت می ماند وهمچنین فیبرهای حلال جو هضم را كند كرده و سبب جذب تدریجی قند می گردد.

جوی دو سر:شامل  فیبرهای حلالی  بوده  كه در آب محلول  می باشد و یك خمیر را تشكیل می‌دهد. مصرف آن باعث می‌شود بین آنزیم‌های هضم‌كننده در معده و مولكول‌های آمیدون غذا در یك سد چسبناك به وجود اورد و در نتیجه دستگاه گوارش به  مدت طولانی‌تری غذا را در خود نگه داشته و قندها به تدریج وارد خون می گردد.

سبزیجات:فیبر حلال تمامی سبزیجات می‌تواند قندخون بالا را مهار نموده و در ضمن سبزیجات غنی از پروتئین بوده  و به راحتی می‌توان آنها را جایگزین گوشت قرمز نمود به همین دلیل مصرف سبزیجات همیشه توصیه می شود.

گوشت گاو:می‌توانید قسمت‌های كم چرب گوشت گاو را انتخاب نموده و یك‌چهارم بشقاب‌تان را در هر وعده غذایی به آن اختصاص داده و رساندن به اندازه پروتئین به بدن باعث می گردد که تا  مدت طولانی‌تری سیر مانده و در صورت لاغر شدن حجم بافت ماهیچه‌ای‌تان كاهش پیدا نکند و در ضمن مصرف پروتئین به افزایش متابولیسم كمك نموده.

میوه‌های گوشت‌دار:  میوه‌های گوشتی حاوی یك یا چند دانه كه به رنگ‌های قرمز یا بنفش موجود بوده و مانند انواع انگور حاوی تركیبی طبیعی به نام آنتوسیانین می باشند و محققان می‌گویند این دانه‌های رنگی می‌تواند باعث  كاهش قندخون شده و در عین حال محرك تولید انسولین در بدن می باشد.

روغن زیتون: طلای مایع نامیده  شده  زیرا حاوی تركیبات ضدالتهابی و قوی  بوده  كه محققان آن را با آسپیرین مقایسه می شود . کسانی  كه رژیم مدیترانه‌ای دارند و روغن زیتون، میوه و سبزیجات، غلات و گوشت كم‌چرب می‌خورند كمتر به دیابت و ناراحتی‌های قلبی و عروقی دچار می‌شوند. هر دوی این بیماری‌ها در پی التهاب در بدن به وجود امده و  برخلاف كره، چربی خوب روغن زیتون باعث  افزایش مقاومت بدن در برابر انسولین نشده و حتی این مقاومت را كاهش خواهد داد و روغن زیتون همچنین كندكننده هضم غذا و واردشدن تدریجی قند به خون می باشد.

بروكلی:بروكلی غنی از كروم بوده كه در درازمدت نقشی اساسی و مهم برای تنظیم قندخون را داشته است.

تخم  كتان:دانه‌های كتان غنی از پروتئین، فیبر، چربی‌های خوب از نوعی كه در ماهی موجود می باشد و منیزیم است. این مواد قندخون را تنظیم نموده و به سلول‌ها در جذب انسولین كمك خواهد کرد.

سیاه دانه: سیاهدانه درمانی برای همه بیماری ها به جز مرگ شناخته گردیده  است و درمانی معجزه آسایی بشمار می اید، از آکنه گرفته تا سرطان پانکراس  و پزشکان در مورد نتایج استفاده از آن در حال بحث و گفتگو شده و این درمان بیش از ۲۰۰۰ سال استفاده شده و برای درمان بیماری ها کاربرد فراوانی داشته.

نوع مصرف سیاهدانه:روش 1 به مدت 7 روز،  6 قاشق چای خوری از روغن سیاهدانه استفاده نمود و آن را در 3 زمان مختلف از روز استفاده نمود  و سپس ۲ قاشق چای خوری در صبح و ۲ قاشق در شب به مدت ۴ روز استفاده  و سپس، ۲ قاشق چای خوری از روغن به مدت دو روز استفاده کرد و مقدار زیادی آب در صبح  میل شود  و مالش روغن به سراسر بدن را به میزان ده  روز ادامه داده تا  شما باید روغن را با آب میوه مخلوط نموده و اگر اثری از بهبودی ندیدید آن را ادامه داده.

روش 2:درمان دیگری  برای درمان دیابت این بوده که  که نصف فنجان سیاهدانه که گرم شده باشد  را با نصف فنجان آب دانه شاهی (دانه خردل را نیز می توان جایگزین نمود ) و یک چهارم فنجان پوست انار را در یک مخلوط کن، مخلوط نموده   و ۱/۸ فنجان شاه تره اضافه کرده  و هر روز  یک قاشق چای خوری از آن را میل کرده و یک ساعت قبل از خوردن این، یک قاشق چای خوری از روغن سیاهدانه را خورده و این کار را برای حداقل یک ماه ادامه داده شود.

هویج: یكی از منابع طبیعی غنی از بتاكاروتن می باشد كه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را كاهش بدهد و قندخون را تنظیم نماید.

گوشت مرغ:گوشت سینه مرغ در مقایسه با ران یا سایر قسمت‌ها چربی كمتری را داشته و این قسمت ها برای مصرف مناسب تر بوده.

تخم مرغ: خوردن یك یا دو عدد تخم‌مرغ در روز كلسترول خونتان را بالا نخواهد برد و در عوض ساعت‌ها شما را سیر نگه خواهد داشت.

  آووکادو: یک دانه آووکادو را برشته  کرده و سپس دانه را به چند قسمت تقسیم نموده و سپس آن را در دیگ آب جوش انداخته و صبر کنید تا آب قهوه ای بشود و زمانی که سرد شد آنرا بنوشیدو برای دیدن نتیجه دو هفته صبر نموده.

گردو: مغز گردو حاوی مقادیر بالایی فیبر و پروتئین بوده و سوخت كندی را داشته كه به تدریج به قند تبدیل خواهد شد و از سوی دیگر غنی از چربی‌های مونوی غیراشباع بوده كه برای سلامت مفیدند.

ماهی:یكی از دلایل  مرگ و میر مبتلایان به دیابت ابتلا به ناراحتی‌های قلبی عروقی بوده  به همین دلی مصرف یك یا دو بار ماهی در هفته می‌تواند این احتمال را حداقل 40 درصد كاهش بدهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب موجود در ماهی احتمال ابتلا به دیابت، مقاومت در برابر انسولین و التهاب را كه از جمله فاكتورهای اصلی ابتلا به ناراحتی‌های قلبی  عروقی است كاهش بدهد.

مصرف شیر و ماست: این ها مواد غذایی غنی از پروتئین و كلسیم می باشند و می‌توانند به كاهش وزن كمك شایانی کنند و از سوی دیگر این مواد مقاومت در برابر انسولین را از بین می‌برند.

دانه‌ها تمامی انواع دانه‌ و اجیل: غنی از چربی‌های خوب، پروتئین و فیبر بوده  كه می‌توانند قندخون را پایین نگه بدارد و از ابتلا به ناراحتی‌های قلبی  عروقی پیشگیری نموده و در ضمن این مواد منبع طبیعی استرول می باشد كه چربی خون را كاهش بدهد.

كره بادام زمینی:پژوهش های  اخیر نشان داده که  مصرف كره بادام زمینی می‌تواند اشتها را كور کند  و باعث  سیری بیشتر فرد در مقایسه با زمانی شود كه مواد قندی كم فیبر مصرف می‌كند و همچنین كره بادام زمینی غنی از چربی‌های مونوی غیراشباع بوده  كه می‌تواند قندخون را تنظیم نمادی.

نان سبوس‌دار: مصرف زیاد نان سفید می‌تواند حساسیت بدن به انسولین را كاهش بدهد و باعث افزایش قندخون شود در صورتی كه نان سبوس‌دار دقیقا برعكس عمل نماید.

سیب‌زمینی شیرین

یك  عدد سیب‌زمینی شیرین كه در اجاق كبابی شده 30 درصد كمتر از سیب‌زمینی معمولی قندخون را افزایش داده  زیرا حاوی فیبر بالا و ریزمغذی‌هایی  بوده  كه 40 درصد آنها از نوع حلال بوده و سبب كاهش كلسترول و كندی هضم غذا می گردد. در ضمن سیب‌زمینی شیرین غنی از كاروتنویید و رنگ‌دانه‌های زرد و نارنجی بوده  كه به ارگانیسم‌ها اجازه عكس‌العمل در برابر انسولین را می‌دهد. سیب‌زمینی شیرین همچنین غنی از اسید كوروژنیك می باشد و این تركیب گیاهی طبیعی می‌تواند به كاهش مقاومت در برابر انسولین كمك نماید .

شنبلیله:  پنج  تا ۳۰ گرم با هر وعده غذایی و یا تا ۹۰ گرم در روز مصرف گردیده و بیش از ۱۰۰ گرم  مصرف ننموده ، زیرا باعث ناراحتی معده و حالت تهوع خواهد گردیده وباید توجه کرد که  داروهای دیگر  را نباید همزمان با شنبلیله مصرف نمود . حداقل یک ساعت بعد از آن و دو ساعت قبل از مصرف شنبلیله داروی دیگری مصرف نشود ومضرات مصرف ان  اسهال و نفخ ،عوارض جانبی شایع شنبلیله می باشد وهشدار در مورد مصرف شنبلیله این بوده که  اگر شما متوجه عوارض ، مصرف شنبلیله را قطع کنید:  عوارضی مانند مشکل در تنفس، تنگی در قفسه سینه، بثورات جلدی، تورم و خارش پوستو همچنین اگر شما حامله هستید، قبل از مصرف شنبلیله با پزشک خود مشورت نمایید.

عصاره دانه انگور: عصاره دانه انگور برای بهبود شرایط در ارتباط با بیماری دیابت ثابت گردیده و مطالعات به همراه تحقیقات زیادی در مورد دانه انگور در سال ۲۰۰۶ در تویاما ژاپن ،در سال ۲۰۰۹ در رومانی و همچنین در پورتسموث انگلستان انجام گردیده  است که دانه انگور در حفاظت از سلول های کبدی و راه اندازی مکانیسم های دفاعی در برابر گونه های اکسیژن فعال تولید شده توسط شرایط  افزایش قند موفقیت آمیز بوده وهست.

 دانه انگو بصورت کپسول های ۵۰-۱۰۰ میلی گرمی موجود بوده و معمولا  50mg به ازای هر ۵۰ کیلو وزن پیشنهاد داده می شود، بیش از ۳۰۰mg در روز نباید استفاده گردد و هسته انگور بهترین جایگزین بوده که بصورت کپسول های گیاهی موجود بوده و باید روزانه مصرف  3 کپسول کافی بوده و باید توجه داشت که  زمان مصرف در روز مهم نیست.

 خربزه تلخ: محققان ثابت نموده  اند که خربزه تلخ در درمان دیابت بسیار مفید بوده و شامل انسولینی  است که به کاهش قند خون و اوره ی خون کمک میکند. و باید به طور مرتب استفاده گردد و خوردن خربزه تلخ باید بصورت آب میوه و ناشتا با معده خالی میل شود و دانه های آن را نیز به صورت پودر میتوان خوردو همچنین می توانید،از خربزه تلخ در چای استفاده نمایید.

رابطه ویتامین C و دیابت: استفاده روزانه ۱۰۰-۶۰۰میلی گرم  ویتامین C  می تواند باعث شود تا سطح قند خون را در کمتر از یک ماه پایین اورد.

دارچین: به  مدت طولانی به عنوان منبعی خوب برای درمان دیابت گزارش گردیده و مطالعه ای در سال ۲۰۰۳ توسط خان و همکاران انجام گردیده  که  در آن شصت  نفر در گروه مورد آزمایش قرار گرفته شده  و به یک سوم از گروه، دارونما داده و نتایج پایانی بسیار چشمگیر بوده و سلامت کلی گروه با قند پایینتر از ۱۸ درصد ، افزایش پیدا کرده و کلسترول LDL و تری گلیسیرید نیز کاهش پیدا کرده و همه افراد هیجان زده بودند و به استفاده از دارچین مشتاق بوده اند به این نکته باید توجه داشت که دارچین در غشای سلولی همانند انسولین عمل می نماید و در نتیجه نیاز شما به انسولین را فورا پایین خواهد اورد.

اضافه کردن نظر