سی و سه پل پلی است از زمان صفویان که بر روی رودخانه زاینده رود در اصفهان ساخته شده و راه را بر عبور عابران هموار ساخته و بر زیبایی های این شهر باستانی افزوده است.

روایت است از سالیانی که اصفهان پایتخت صفویان بود آنگاه که اله وردیخان از ارامنه گرجستان در حلقه ی غلامان شاه طهماسب اول قرار گرفت و سپس به دین مبین اسلام گرایید پس از اندک زمانی عهده دار ریاست غلامان گشت و در زمان شاه عباس به مقام امیرالامرایی و سپه سالاری ایران رسید و بواسطه ی درایت و سن زیادش شاه عباس او را پدر خطاب کرد.

الله وردیخان به فرمان شاه عباس بر آن شد که بر دو سوی زاینده رود پلی درخور ستایش احداث کند ، او فرمان شاه را به دیده ی منت نهاد و با هنرمندی دستان استاد حسین بناء پسر استاد محمد رضا اصفهانی، معمار مسجد با شکوه شیخ لطف اله، پلی را بنا نهاد که به پل الله وردیخان معروف گشت. تاریخ ساخت این بنای تاریخی به درستی روشن نیست اما تاریخ اتمام ساخت طبقه اول پل را شیخ نقی کمره ای شاعر اصفهانی سال 1006 ه.ق ذکر کرده است.

 در این پل تاریخی پایه ها باسنگ و ساروج و آهک بنا شده اند و بدنه از آجر است و ساروج .پل الله وردیخان با سی وسه چشمه طاق جناغی هم اندازه دروازه ای رو به زیباییهای زاینده رود باز کرده.شیوه ی معماری پایه های پل   بدین گونه است که سمتی از پل که درجهت حرکت آب قرار دارد به صورت نیم دایره و طرف دیگر بدون آب برند. آنگاه که طبقه اول ساخته شد و راه بر عبور عابرین هموار گشت یک ایراد در کار وجود داشت و آنهم بالا آمدن آب رودخانه در هنگام طغیان رود بود که آب راه را بر مردمان می بست و اینگونه بود که طبقه فوقانی پل در سال 1011 هجری قدیم ساخته .

33 پل دارای راهروهایی که سایه سار عبور عابرین در هنگام آفتاب و باران است. این راهروها خود دارای طاقهاییند که در طول پل به 206 عدد میرسند، در ورودی هر طاق نما یک طاق بصورت دهانه باز طراحی شده که خود بر زیبایی پل و دید عابران می افزاید طوریکه عابران در حین عبور از پل از هر 10 ثانیه 4 ثانیه تصویر آب را میبینند. 33 پل حجیم ترین سازه آبی ایران محسوب شده که با طول 295 متر و پهنای ان در حدود چهارده متر که مساحت 4200 متر مربع را در بر گرفته و سالهاست که بر این صلابتش بر خود میبالد.

33 پل از آن جهت که شاه عباس امر به ساختن آن کرد آنرا پل شاه عباسی گویند و چون به اهتمام اله وردیخان بنا شده به پل اله وردیخان معروف گشت و از آنجا که راه ارتباطی چهار باغ عباسی و جلفا بود به پل چهار باغ و جلفا نیز معروف بوده. حکایات مختلفی از خوانده شدن این پل به نام 33 پل نقل شده . 

برخی معتقدند که پل در ابتدا دارای چهل چشمه بوده که به مرور زمان 7 چشمه آن ازبین رفته است اما عده دیگری بر این باورند که منظور از گفتن چهل چشمه کثرت استفاده از این عدد بوده که نوعی اغراق به شمار می آمده ،اما شیخ بهایی دلیل نامگذاری 33 پل را 33 قسمت شدن آب زاینده رود در گذشته می داند.

سی وسه پل یادآور روزگاریست که قامتش را آذین می بستند و سنگفرشش را برای عید نوروز گلریزان میکردند. شاه عباس به همراه امیرانش هر ساله در سیزده تیر ماه در میان شاه نشینها می نشست و به تماشای مراسم آبریزان می پرداخت ، در این مراسم مردم اصفهان به نشانه سلامتی در آن سال آب بر سر روی هم می پاشیدند. امروزه به یاد گذشته درکرانه اینرود خروشان زندگی مردم این سامان با مرغان ماهی خوارش به هم پیوند خورده ، اما این روزها دیگر از چشمه های جوشان آن آب سرازیر نیست و این یادآور ورود ایران به روزهای خشک و بی آب است که باعث می شود همه بینندگان را به این فکر وادارد که در مصرف آب صرفه جویی کنند شاید دوباره حیات به این رودخانه زیبا با 33 پل زیبایش بازگردد.

برای اطلاعات بیشتر میتوانید با ملی کالا تماس بگیرید.

اضافه کردن نظر