از میدان های مشهور در ایران میدان آزادی است، این میدان قبل از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ میدان شهیاد نام داشت، میدان ازادی بزرگ‌ترین میدان شهر تهران در بخش غربی آن جای گرفته و مسافرانی که از فرودگاه مهرآباد از بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) به تهران وارد می‌شوند با این میدان و بنای زیبا روبرو می‌شوند به عبارت دیگر خیابان آزادی قسمتی از معبر طولانی میباشدکه تهران را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کند دو بزرگراه مهم پایتخت، یعنی یادگار امام و نواب، خیابان آزادی را قطع می‌کنند. میدان آزادی با مساحت ۵۰٬۰۰۰ مترمربع پس از میدان نقش جهان با مساحت ۸۹٬۶۰۰ مترمربع، بزرگ‌ترین میدان ایران و برج آزادی نیز یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای تهران، با بلندای چهل و هشت متر در میان آن جای گرفته شده.
تاریخچه میدان ازادی تهران به این منوال است که به همراه برج آزادی در سال ۱۳۴8 خورشیدی برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران طراحی وشروع به ساخت شد و پس از بیست و هشت ماه کار بهره برداری وافتتاح برج در تاریخ ۲۴ مهرماه سال ۱۳۵۰ با حضور محمدرضا شاه پهلوی و همسرش شهربانو فرح دیبا انجام گرفت.طراح وناظر میدان شهیاد مهندس حسین امانت بوده که ایشان در مسابقه ای که بین معماران ایرانی گذاشته شده بود طرح ان مورد قبول واقع شد و برای ساخت انتخاب شد ، او در ان زمان بیست و چهار سال سن داشت و فارغ‌التحصیل دانشگاه تهران بود . در ساختمان این برج نهایت دقت و ظرافت به عمل آمده حتی به جزئیات اجزای بنا و نحوه چیدمان سنگ‌های نماد دقت کافی انجام شده و بهترین نمونه معماری تلفیقی ایرانی و هخامنشی، ساسا نی و اسلامی بکار رفته ، مساحت زیر بنای میدان حدود ۷۸ هزار مترمربع و بنای آن به صورت دروازه ای به ارتفاع حدود ۴۵ متر ساخته شده که پنج متر آن داخل زمین فرو رفته است . طاق آن از زمین، ۲۳ متر فاصله دارد و دارای هشت بخش مجزا میباشد . عرض پایه این بنا ۶۶ متر و ساختن آن ۳۰ ماه زمان برده است . محوطه میدان ۶۵۰۰۰ مترمربع به صورتی زیبا باغچه بندی و گل کاری شده همچنین در ساختمان آن ۲۵۰۰۰ قطعه سنگ به کار رفته و ۹۰۰ تن آهن مصرف شده است .
از نکات مهم طراحی میتوان به منشور حقوق بشر کوروش بزرگ (نخستین نوشته حقوق بشر از کوروش کبیر، پادشاه هخامنشی) اشاره نمود که برای نخستین بار در این مکان پرده‌برداری شد.نقشهی میدان دقیقاً از سقف مسجد شیخ‌لطف‌الله اقتباس شده تنها به جای یک دایره در اینجا دو بخش از دو بیضی با کانون‌های متفاوت وجود دارند و مرکز آن برج تحلیل هندسی تناسبات برج باعث شده آن را کوتاه و تنومند نشان‌دهد . در زمان سلطنت محمد رضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته که در حال حاضر نماد تهران میباشد .میدان از نمای قائم تصویر ماهواره‌ای دارای نمایی مستطیل شکلی است که در تصویر افقی از روبرو به مانند یک سرباز هخامنشی تصور میشود. برج بلندتر می بود و اگر سه دایره افقی با دایره‌های عمودی هم‌سان بودند اوج‌گیری برج بیشتر القا می‌شد و دیگر همچون هیکلی بدون سر و گردن به نظر نمی‌رسید. اما به هرحال، ارتفاع ۴۵ متری آن به دلیل نزدیکی به فرودگاه او را محدود می‌کرد، بنابراین آنچه را که در ارتفاع نمی‌توانست به‌دست آورد، با گسترش افقی ستون‌ها و عظمت شکل‌های توخالی قسمت پایین جبران کرد . در حاشیهی میدان آن دو مسیر سواره‌رو که در برخی از بخش‌ها به‌صورت زیرگذر ساخته‌شده، قرار گرفته در فضای میان بنای برج آزادی و مسیرهای پیرامون میدان نیز باغچه‌های چمن‌کاری شده به‌صورت شش ضلعی ساخته شده‌است. فضای داخلی برج نقش های زیبا و دانشین داخلی برج ، تلفیقی از سنت و مدرن است به خصوص سقف طبقه دوم برج ، در ورودی برج دارای لنگه های سنگی به وزن حدود 5/3تن است که جنس این سنگ ها از گرانیت است. برج آزادی دارای دو آسانسور است که از دیواره های برج بالا می روند آسانسور اول دو طبقه را طی می کند و به سقف سیمانی می رسد سپس از آسانسور دوم استفاده می شود. هیچ یک از سقف ها بسته نیستند و همه آنها به فضای بالاتر راه می یابند.مجموعه کلی فرهنگی آزادی شامل چند بخش در طبقه تحتانی برج آزادی قرار دارد که شامل موزه ، کتابخانه ، واحد سمعی و بصری ، سالن نمایشگاه ، سالن اجتماعات ،سالن برگزاری کنسرت و کنفرانس است .
مجموعه فرهنگی با ۵۰۰۰ مترمربع در بر گیرنده قسمت اصلی برج نیز محسوب میشود . کتابخانه مجموعه ای با مساحتی حدود ۲۷۱۵ مترمربع و بیش از ۵۰۰۰۰ جلد کتاب ، بسیار مجهز است و کتابخانه محققان و مولفان نیز، با مساحت ۲۴۳ مترمربع، مکانی است که از طریق ۳۰ دستگاه کامپیوتر به شبکه های اطلاع رسانی داخلی و خارجی متصل است . میدان آزادی از نمادهای برجسته‌ی انقلاب اسلامی محسوب میشود. بر پایه نظرسنجی میدان آزادی پس از موزه‌ها و کاخ‌ها، سومین جایی است که شهروندان تهرانی برای معرفی به بازدیدکنندگان خارجی آن را دارای اولویت می‌دانند این میدان تاریخی تهران گردشگران زیادی را به خود جذب میکند. از سال ۱۳۵۲ تا سال ۱۳۵۷ اسکناس‌های دویست ریالی ایران با تصویری از این برج چاپ و می‌شده است.