پرینت
دسته: محصولات فرهنگی
بازدید: 2022

 

غزل دویست وهشتادوهفتم حافظ

ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش     دلم از عشوه یاقوت شکرخای تو خوش

همچو گلبرگ طی هست تو لطیف                همچو سرو چمن خلد سرا پای تو خوش

شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیح       چشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش

 

هم گلستان خیالم زتو پرنقش و نگار           هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش

درره عشق زسیلاب فنانیست گذار            کرده ام خاطر خود رابه تمنای تو خوش

پیش چشم تو بمیرم که بدان بیماری        می کند درد مرا ازرخ زیبای تو خوش

در بیابان طلب گرچه رهر سو خطریست     می رود حافظ بیدل به تولای تو خوش

فال حافظ

دل به کاری یا کسی یا چیزی بسته ای که آن را از همه بهتر دانسته و هیچ گونه عیب وایرادی براجرای آن متصور نیستی بطوری که همه چیز را برای او می خواهی و در اندیشه اجرای آن هستی و برای موفقیت آن از هیچ خطری بیم و هراس نداری اما خوشبختانه در این ار از راه درست و منطقی خارج نشده اید و همین عامل موجب موفقیت و کامیابی جنابعالی میباشد وبرای جنابعالی دعا خواهند کرد اینک به شما مژده می دهم که این نیت حتماً عملی می گردد وجای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد حداکثر تا 20 روز دیگر آثار مثبت آنرا خواهید دید

شما بیمارتان شفا می یابد مسافر جنابعالی کارهایش سامان یافته به زودی مواردآن رابه اطلاع شما می رساند ملاقات مهمی در پیش دارید که به نفع جنابعالی است و پدر یا همسر یا برادر گرفتا ردردی شدید شده است که نیاز مبرم به کمک شما دارد او را یاری دهید هرچند او نمی خواهد بگوید شما با اصرار به گرفتاریش پایان دهید

اگر می خواهید این معالمه سود آور باشد در مدت شش شب متوالی از سوره نساء آیه 86 را تا 10آیه را با حضور قلب و معنی بخوانید که گشایش بسیار میباشد

معانی لغات غزل 287حافظ

همه جای تو : سراپای تو، همه اندام تو ،عشوه شیرین : ناز و ادای مطبوع .

خُلد : جاوید .شکرخا : شکرخائیده، شکر شکن، شیرین گفتار .طَری : با طراوت، تر و تازه، شاداب .

چمن خُلد : بهشت جاوید .شیوه : رفتار .ملیح : نمکین .خط : محاسن، موهای تازه رُسته لطیف و نازک در چهره .

گلستان خیال : (اضافه تشبیهی) خیال به گلستان تشبیه شده .مشام : بینی ها .سمن سا : معطّر مانند سَمَن .سیل بلا : سیلی از بلا، بلا به سیلاب و سیل تشبیه شده .

خاطر : دل، قلب .خوش : (در بیت ششم) به معنای بهبود بخشیدن و مداوا کردن است .

طلب : خواستن، جستجو کردن و در اصطلاح صوفیه : انگیزه برای کسب معرفت و رسیدن به کمال یعنی رسیدن از کثرت به وحدت .

تَوَلّی : عشق و دوستی .تَولای تو : با توکل به تو، به امید محبت و دوستی تو .

معانی بیت های غزل287

بیت اول: ای آنکه چهره تو دلپذیر و سراپای اندامت خوش نما و زیباست دلم از شیوه ناز و ادای لب های شیرین و شکرگفتار تو خوش است .

بیت دوم:بیت اندام تو به مانند گلبرگ های با طراوت لطیف و سراپای تو همانند سرو باغ بهشت زیباست.

بیت  سوم:حرکات و رفتار تو شیرین و خط و خال چهره تو با نمک و چشم و ابروی تو زیبا و قد و بالای تو خوش منظره است .

بیت  چهارم:هم باغ اندیشه ام به خاطر تو، پر نقش و نگار است و هم مشام دلم با بوی زلف سمن سای تو معطّر است.

بیت  پنجم:در راه عشق که به سبب سیل حوادث راه عبور آن بسته است دل خود را به آرزوی وصال تو خوش کرده ام .

بیت  ششم:در برابر چشم تو بمیرم که با آنکه خودش بیمار است، دردِ مرا از زیبایی که به چهره تو بخشیده دوا می کند .

بیت هفتم:هرچند در دوای طلب و جست و جو از هر سو خطر نابودی وجود دارد، حافظ دل از دست داده به هوای مهر و دوستی تو راه می پیماید.

شرح ابیات غزل حافظ287

وزن غزل : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن، بحر غزل : رمل مثمّن مخبون محذوف

ملی کالا