پیاز یک گیاه دارویی نام انگلیسی onionو نام علمی:  Allium cepaگیاه  از سرده سیر در زیرتیره پیازیان از تیره نرگسیان میباشد که از قدیمی‌ترین سبزی ها و صیفیجات خوراکی در دنیا و ایران بوده  که زیستگاه  آن در ایران و افغانستان ذکر شده. این محصول 3 هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر کشت  و بر اساس برخی اسناد کارگرانی که در ساختن اهرام مصر فعالیت می‌شده از پیاز به عنوان غذای اصلی نیز استفاده می‌شده است

پیاز به خانواده آلیاسه Alliaceae متعلق بوده و گیاهی دو ساله با رشد بوته‌ای ضعیف، برگ های استوانه‌ای شکل توخالی در سال اول با توجه به طول روز مورد نیاز خود تشکیل سوخ یاپیاز  Bulb  داده و در سال دوم با کشت سوخ ها و بعد  از ظهور ساقه (های) گل دهنده و چترها تولید بذر می‌ کند. مهم‌ترین فاکتورهای محیطی مؤثر در تشکیل سوخ درجه حرارت و طول روز آن بوده و بر این اساس رقم های پیاز به 3 گروه شامل ارقام روز بلند، روز متوسط و روز کوتاه تقسیم بندی خواهند شد. اهمیت این موضوع در تعیین زمان مناسب کاشت بوده و به طور مثال برای کاشت ارقام روز بلند مانند پیاز قرمز قرمز ایلخچی به طور معمول فروردین ماه اقدام به کاشت خواهد شد. پیاز گیاهی تک گل است. پیاز مانند سیر سرشار از تركیبات سولفور قوی هستند كه سبب بوی تند و همچنین باعث افزایش سلامتی بوده.

 پیاز یکی از پر مصرف‌ترین و پر طرفدارترین مواد غذایی موجود در هر آشپزخانه‌ای بوده که کاربرد خوراکی بصورت خام وپخته را داراست. دار ای انواع متفاوتی است: پياز سفيد ،‌پياز بنفش ، پياز قرمز و يا مخلوطي از قرمز و بنفش  .

تاریخچه پیاز:عقیده بر این بوده  که پیاز برای هزاران سال منبع غذایی بوده و در زیست گاههای عصر برنز نشانه‌هایی از باقیمانده پیاز در کنار با قیمانده هسته خرما و انجیر پیدا که به پنچ هزار قبل از میلاد برمی گردد و بهر حال مشخص نبوده که این‌ها پیازهای کاشته شده باشند. در ادبی مثل کتاب سفر اعداد ۱۱:۵ اظهار میشود  که احتمالاً پیاز حدود دو هزار سال پیش در مصر باستان همزمان با تره‌فرنگی و سیر کاشته و احتمالاً کارگرانی که اهرام مصر را ساخته‌اند از تربچه و پیاز تغذیه می شده.پیاز به سادگی تکثیر، حمل و نقل و انبار شده ، مصری های قدیمی آن را پرستش می‌کردند، باور داشتند شکل کروی و حلقه‌های متحدالمرکز نماد زندگی جاودانگی بوده. براساس نشانه‌هایی که از پیاز در مقبره رامسس چهارم پیدا گردیده، پیاز حتی در تدفین مصریها نیزدر قدیم  استفاده میشده.

همچنین در یونان باستان، ورزشکاران مقدار زیادی پیاز می‌خوردند وبه خاطر اینکه باور داشته که تعادل خون را راحت تر می‌کند و گلادیاتورها به ماهیچه هایشان پیاز می‌مالیدند تا آنها را محکم سازند، در قرون وسطا پیاز چنان اهمیتی داشته  که حتی مردم اجاره را با آن پرداخت می‌کردند و حتی برای دادن هدیه از آن استفاده میشده که مشخص شده دکترها برای راحتی حرکت روده‌ها و نعوظ، و بهبود سر درد، سرفه، مارگزیدگی و ریختن مو پیاز تجویز میشده.پیاز توسط اولین ساکنان به آمریکای شمالی برده و در آنجا بومی‌های آمریکا مدتها از پیازهای وحشی به روشهای گوناگون خام خوردن یا پختن در انواع غذاها استفاده که آنها از پیاز برای درست کردن شربت، ساخت ضماد و آماده کردن رنگ استفاده نیز می‌کردند. براساس دفترچه خاطرات نگه داشته شده توسط مهاجران، پیاز از اولین چیزهایی بوده  که پدران مهاجر بعد از آماده کردن زمین آن را کاشتند ودر اوایل قرن 16هم از سوی پزشکان برای کمک به زنان نازا تجویز شده و برای کمک به افزایش بارآوری سگها، گربه‌ها و گله هم استفاده شده ، اما تحقیقات اخیر نشان داده که این کار اشتباه بوده اما حال می فهمیم پیاز برای سگها، گربه‌ها، خوکچه‌های هندی و بسیاری از حیوانات دیگر سمی بوده.

خواص دارویی پیاز

به دلیل داشتن خواص فراوان پیاز ان را داروخانه سیار گویند

خواص ضدسرطان و ضد دیابت دارد، باعث جریان بهتر خون شده، با کلسترول بالا داشته.پیاز از ابتلا به برخی از سرطان‌ها پیشگیری و حتی می‌تواند جلوی رشد سلول‌های سرطانی را بگیردو نتایج پژوهش‌های متعدد نشان داده که پیاز می‌تواند باعث پیشگیری از سرطان معده و سرطان لوله‌ی گوارش گردد. بدلیل این که پیاز حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مثل آنتوسیانین و کرستین بوده که خواص ضدسرطانی داشته. نتایج یک پژوهش فرانسوی که روی موش‌های مبتلا به سرطان کولون  وسرطان معده انجام شده نشان می‌دهد عصاره‌ی پیاز می‌تواند جلوی تکثیر سلول‌های سرطانی را بگیرد .

این گیاه دارویی خواص ضد کلسترولی داشته و این خاصیت پیاز مدیون خواص آنتی‌اکسیدانی و امگا 3های موجود در آن بوده. در واقع پیاز به کمک امگا3های خود به کاهش میزان تری گلیسیرید خون کمک و تری گلیسیریدها چربی‌هایی هستند که بدن به عنوان انرژی از آن‌ها استفاده  کرده.

پیاز به خاطر داشتن فسفر  کارهای فکری را آسان کرده ،برای افرادی که دچار بی‌ خوابی  هستند، مفید بوده و در صورت مصرف زودتر خواب به سراغ آنها خواهد آمد.پیاز برای کودکان کم ‌رشد و پیرمردان ضعیف مفید بوده.برای جلوگیری از خون دماغ می ‌توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را در بینی چکانده، تا از خونریزی جلوگیری شود.

پیاز لثه‌ها را تقویت و رنگ چهره را روشن می ‌سازد و همچنین پیاز سرشار از ویتامین‌های A  و B و C  و  آهن، آهک، فسفر ، پتاسیم  ، سدیم  ، گوگرد، ید،سلنیوم، سیلیس و قند است که به طور مستقیم جذب بدن می‌ گردد.

بخاطر داشتن گوگرد ضد عفونی کننده خون بوده . وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها میشود با عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم ، برونشیت و گریپ و غیره مبارزه خواهد کرد.

یک پزشک هندی به نام مِنون در پی تحقیقات 2 ساله ی خود در دانشکده ی پزشکی، دانشگاه نیوکاسل انگلستان، اعلام نمود که: پیاز خام، پخته و یا سرخ کرده از تشکیل لخته ‌های خون در رگ ها جلوگیری کرده و مانع از بروز سکته ی قلبی و مغزی می گردد.پیاز قادر بوده  كه کلسترول  و چربی های خون را كاهش و از انعقاد خون داخل رگ ها جلوگیری کرده ،خوردن پیاز همراه با غذاهای چرب، مخصوصاً در مهمانی ‌ها یا مسافرت ها، سبب هضم چربی ها میشود.

اگر پیازی که با چربی پخته شده باشد، برای دفع اخلاط چسبنده از سینه مفید بوده، مصرف پیاز پخته با چربی برای رفع یبوست  و نفخ روده‌ها مفید و برای این منظور پیاز را با ملایمت بپزید و در هنگام پختن به تدریج به آن کره اضافه و سپس مصرف شود.اگر ورقه‌های نازک پیاز در شیر، پخته و مصرف گردد، برای درمان دردهای حاصل از قولنج روده‌ها و ناراحتی‌های شکم مفید بوده.

پیاز پخته، حبس البول و کم شدن ادرار را شفا داده و ادرار آور خوبی است،مصرف پیاز پخته به هر شکل که باشد برای رفع ناراحتی‌ های روحی مفید بوده. با مصرف پیاز پخته شده در سرکه، برای تقویت هاضمه، زردی (یرقان)  ، ورم طحال  و استفراغ صفراوی مفید بوده. تخم پیاز طبیعت گرم داشته و خوردن 4 تا 5 گرم آن برای تحریک نیروی جنسی موثر بوده. همچنین قرار دادن پیاز پخته و گرم در محل سوختگی و یا قرار دادن آن در محل بواسیر اثر شفا بخش داشته ، زیرا خون را به طرف سطح پوست انتقال و از تجمع خون در رگ‌ های بواسیری می ‌کاهد.اگر با آب پیاز چیزی روی کاغذ بنویسید، دیده نمی ‌شود ولی همین‌ که آن را گرم شود و حرارت دهید، کلمات ظاهر می ‌شوند.

برای  استعمال خارجی  پیاز پخته، تسکین دهنده ی سوختگی‌ها و بواسیر بوده.مرهمی که از پیاز خام رنده شده درست می ‌کنند اگر به پایین شکم گذاشت هو خروج ادرار را آسان ساخته و اگر بر روی پیشانی گذاشته سردردهای شدید نیمه ی ‌سر و سردردهای عصبی را آرام کرده،تحریکی که در هنگام پوست کندن پیاز حاصل می ‌گردد، دردهای شدید نیمه ی سر همان  میگرن  را بر طرف و زکامی را که تازه شروع شده  رااز بین می ‌برد،

برگ‌ های سبز پیازچه که بیش تر هنگام بهار یافت   دارای مقدار زیادی ویتامین C بوده، این گیاه تقریبا تمام خواص سیر را در معالجه ی فشارخون، مرض ‌قند، درمان بیماری کرمک و ... را داشته.مصرف پیاز پخته، باعث لینت یا نرمی مزاج می گردد. آب پیاز برای دندان درد مفید بوده و برای تسکین درد، باید آب پیاز را روی دندان ریخت و کمی نگاه داشت، این عمل را می توان با پنبه انجام شود. می توان برای برطرف  ساختن صدای داخل گوش نیز می توان پنبه ای را به پیاز آغشته کرد و در گوش قرار داد.

خوردن  پیاز خام در روز میتواند خستگی را برطرف و اعصاب را تسکین می بخشد،برای معالجه ترک خوردگی دست، یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به مدت 12 دقیقه روی دست خود الیده اگر هر روز 2 بار این کار انجام شود، ترک های دست شما بهبود خواهد پیدا کرد ،برای معالجه ورم و آماس بدن می توان 2عدد پیاز را رنده نمود و یک لیتر شیر که به جوش آمده است را داخل آن ریخت و پس از 24 ساعت که دم کشیده و سرد شد، آن را صاف و هر روز 3 لیوان کوچک از آن را نوشیدبرای درمان نیش زنبور و مگس می توانید یک پیاز تازه را رنده کرده  و آب آن را به صورت پماد و مرهم روی محل نیش زدگی بگذارید و بعد از مدتی ورم کم شده و درد تسکین پیدا خواهد کرد برای معالجه کورک و دمل نیز می توان از همین روش استفاده کرد.

یکی از مهم‌ترین خواص پیاز، تأثیر شفابخش آن برروی قلب بوده و محققین عقیده دارند خوردن نصف پیاز متوسط در روز، 30 درصد از مقدار کلسترول بد خون را کاهش داده و به جای آن سبب افزایش کلسترول خوب می گردد. برای جلوگیری از سرماخوردگی و همچنین کاهش سرفه و رفع مشکلات مجاری تنفسی، پیاز پخته خورده شود.

مصرف پیاز برای درمان یبوست، بی‌خوابی، میگرن،  چاقی، ورم گلو، پروستات، بواسیر، یرقان و بسیاری بیماری‌های دیگر مفید و موثر بوده. پیاز مثل سیر، یک آنتی‌بیوتیک طبیعی و قوی بوده و طیف وسیعی از عفونت‌ها و میکروب‌های بیماری‌زا را از  عامل  اسهال گرفته تا بیماری سل درمان خواهد کرد .

پیاز دارای هورمون دیاستازی  داشته که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت  و این مواد در اثر حرارت از بین می روند. بنابراین پیاز پخته در نیروی جنسی و هاضمه تأثیری ندارد و اشک آور هم نبوده ،بو کردن آب پیاز به ویژه زمان پوست گرفتن آن، برای به هوش آمدن فردی که سست یا بی هوش گردیده  و هم چنین برای رفع تشنج، بسیار مفید بوده.

برای جلوگیری از خون دماغ می توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده ریخته  و آب آن را در بینی بچکانید، تا از خونریزی جلوگیری کند.سنگ کلیه را میشکند،باکتری کشی بوده،محکم کننده لثه،پماد بذر پیاز را روی سر بمالند از ریزش مو جلوگیری کرده.کسانی که درد سياتيك دارند محل درد پياز رنده شده را به‎صورت  ضماد بگذارند تا سریع درمان شوند.برای درمان کاهش چربی خون روزانه 60گرم پیاز کافی است. همراه برنج پياز بخوريد زيرا در مغز برنج ماده‎اي وجود دارد كه نابود كننده  ويتامين Bمي‎باشد و پياز مانع آن مي‎شود.

درهنگام حمله‎هاي  عصبي پياز را 2 قسمت کرده  جلوي بيني گرفته و نفس عميقي کشیده وبراي درمان گرفتگي صدا پياز در برگ كلم پيچيده در خاكستر آتش يا فر پخته نموده سپس با روغن زيتون مخلوط كرده ميل کنید.

براي داشتن زيبايي چهره  آب پياز يك قاشق + آب شاهي يك قاشق با كمي آب بنوشيد.  براي رفع لكه‎هاي قهوه‎ای صورت آب پياز يك قاشق + آب خيار يك قاشق با كمي عسل مخلوط كرده به مدت 3 تا 4 ساعت روي پوست بگذاريد، سپس شسته شود.خوردن پياز از بيماري جذام جلوگيري مي‎نماید.

براي درمان دردهاي عصبي شربت پياز بهترين دارو بوده  شربت پياز به اين صورت تهيه مي شود :صد گرم پياز خام را با 400 گرم آب مخلوط کنید و بپزيد تا له شود سپس 400 گرم قند روي آن بريزيد و بگذاريد كه جوش بزند تا قند حل و سپس آن را صاف كنيد و در يخچال قرار داده .

سخن حضرت رسول(ص) در مورد خوردن پیاز: در هر شهري كه وارد شديد قبل از هر چيز از پياز و سبزي‎هاي آن شهر بخوريد ايمن مي‎شويد از دردهاي آن شهر، ناراحتي‎ها را بيرون كرده نيروي عضلاني و قوه شما را تأمين  خواهد نمود و براي تب نافع است.

نکته در مصرف پیاز: زیاده روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می‌ گردد.

تاثیر پیاز بر لاغری و کاهش وزن

اگر قصد  لاغر شدن دارید پیاز را وارد برنامه‌ی غذایی‌تان بکنید، اول به خاطر این که پیاز حاوی فیبر بوده و فرقی نمی‌کند که خام باشد یا پخته اما فیبرهای موجود در آن داخل دستگاه گوارش حجیم می‌شود و برای همین احساس گرسنگی را کاهش داده. این ماده‌ی غذایی همچنین ادرار آور بوده و به دفع سموم بدن کمک می‌کند و در نهایت باید بگوییم که پیاز میزان تری گلیسیرید خون را کاهش و تری گلیسیریدها چربی‌های انباشته شده در بافت‌های چربی بدن هستند که در شکم، ران‌ها و سایر نقاط بدن  انباشته می‌شوند.و برای اینکه لاغر شوید پیاز سفید، قرمز، زرد، خام و پخته میل و توجه داشته باشید که در پخت آن از روغن بیش از حد استفاده نشود.

برای مقابله  با بوی بد دهان بعد از خوردن پیاز خام کار کافی است مقداری جعفری، گردو،نان سوخته،موز یا کیوی میل و بعد از مصرف سیر یا پیاز مقداری جعفری خام بجوید.

کشت پیاز:پیاز در خاک های حاصلخیز که بخوبی زهکشی می شدند بهتر رشد کرده و خاک رس و شن که با گیاه پوسیده آمیخته باشند بخاطر داشتن سولفور پایین خوب بوده  اما در حالی که خاک های گلی معمولاً محتوی سولفور زیادی بوده و پیازهای تند تولید می نمایند. پیاز برای رشد نیازمند مواد غذایی زیادی در خاک بوده و اغلب فسفر به اندازه کافی در خاک موجود بوده و قبل از شروع کاشت مورد استفاده باید قرار گیرد وبه خاطر اینکه در خاک سرد کمتر در دسترس بوده. نیتروژن و پتاس در طی فواصل فصل رویش می‌تواند به کار رفته و آخرین کاربرد نیتروژن حداقل چهار هفته قبل از چیدن پیاز بوده. پیازهای دارای سوخ به طول روز حساس بوده و سوخ آنها فقط بعد از اینکه تعداد ساعت های روشنایی روز از میزان حداقلی بیشتر  بوده شروع به رشد می نموده و پیازهای سنتی اروپایی پیازهای روز بلند بوده و بعد از اینکه روشنایی روز به بیش از ۱۴ ساعت رسیده شود سوخ تولید نموده و انواع پیازهای اروپای جنوبی و آفریقای شمالی، از نوع های روز متوسط بوده که برای تشکیل سوخ خود فقط ۱۲ تا ۱۳ ساعت روشنایی روز نیاز داشته  ودر اخر پیازهای روز کوتاه، که در این اواخر تولید شده در مناطقی که زمستان ملایم دارند در پاییز کشت می‌شوند و در اوایل بهار سوخ تولید می نمایند و فقط به۱۱ تا ۱۲ ساعت روشنایی روز برای تحریک تشکیل سوخ نیاز داشته.

ترکیبات موجود در پیاز:بیشتر ارقام پیاز حدود ۸۹٪ آب، ۴٪ قند، ۱٪ پروتئین، ۲٪ فیبر و ۰٫۱٪ چربی دارند. پیاز مواد غذایی ضروری داشته و چربی کمی داراست و در هر ۱۰۰ گرم ۱۶۶ کیلو ژول  در حدود ۴۰ کیلو کالری انرژی تولید و بدون افزایش محسوس میزان کالری غذاها را خوش طعم نموده.

پیاز ترکیبات فیتوکمیکالی مثل فنول‌ها داشته  که الان پژوهش بنیادی صورت گرفته  تا تأثیرات احتمالی آنها بر روی انسان را معین نماید وپیازهای مختلف از نظر داشتن پلی‌فنل با هم تفاوتهای قابل توجهی بوده و موسیر بالاترین میزان موجود و 6 برابر میزان موجود در پیاز ویدالیا را داشته که دارای کمترین میزان بوده و پیاز زرد بالاترین فلوفنوئید را داشته که یازده برابر موجودی پیاز سفید است وپیاز قرمز مقدار قابل توجهی رنگدانه آنتیوسیانین با حداقل ۲۵ ترکیب دیگر داشته و مشخص شده که ۱۰٪ محتوی فلوفنوئید را نمایش می‌دهد.پیاز قرمز برای هوراکی نصبت به سفید توصیه شده.

برخی از مردم نسبت به لمس کردن پیاز حساسیت دارند و علائم حساسیت ممکن شامل:ورم پوست، خارش شدید، ورم غشا مخاطی بینی، تاری دید، تنگی نفس، ریزش عرق ،آنافیلاکسی می بوده و ممکن است این افراد حساسیتی به مصرف پیاز نداشته ، شاید به این دلیل که پروتئینی که باعث حساسیت می‌شود در هنگام پخته شدن ماهیت طبیعی خود را از دست دهند. انسان ها به طور عادی پیاز و دیگر اعضای گونه والک را مصرف  و خوردن آن می‌تواند برای سگها، گربه‌ها، خوکچه‌های هندی، میمونها و دیگر حیوانات کشنده باشد چون که بیشتر حیوانات نمی‌توانند سولفوکسید موجود در پیاز خام و پخته را که موجب مسمومیت می شوده را هضم کنند. در نتیجهٔ مصرف پیاز گلبول های قرمز بد شکل شده و می‌ترکند که موجب کم خونی شده. حیوانات خانگی بعضی مواقع با غذاهای کنسرو شده ی مخصوص کودکان تغذیه و در این صورت باید از دادن غذاهایی که پیاز دارد خوداری شود و میزان استاندارد سم برای گربه‌ها ۵ گرم در هر کیلو از وزن بدن و ۱۵ تا ۳۰ گرم در هر کیلو برای سگها بوده.

دلیل سوزش چشم:خرد کردن پیاز موجب می‌شود سلول های آن صدمه دیده و آنزیمی که آلینیزز نامیده م سولفوکسید آمینو اسید را تجزیه و اسید سولفونیک تولید کند. یک اسید سولف ونیک ویژه، پروپن سولفونیک اسید، سریعاً توسط آنزیم، دیگری (LFS) بکار گرفته و سین-پروپنتیال-اس-اکسید تولید و گاز سبکی که به عنوان عامل لاچریمیتوری پیاز یا LF شناخته  و این گاز از طریق هوا پخش شده و بزودی به چشم رسیده، جایی که نرونهای حسی را تحریک و احساس سوزش تولید و غدد اشکی به منظور رقیق کردن و بیرون ریختن مادهٔ سوزش آور اشک تولید می‌کند. میتوان با بریدن پیاز در زیر آب جاری یا غوطه ور کردن آن در سینک ظرفشویی پر آب می‌توان ازاذیت شدن چشم جلوگیری نمود. بریدن ته پیاز هم اذیت شدن چشم را کاهش و چون در قسمت ریشه ترکیبات سولفور بیش از قسمت های دیگر متمرکز شده‌اند، گذاشتن پیاز در یخچال قبل از مصرف میزان واکنش آنزیم را کاهش داده و همین‌طور استفاده از یک پنکه گاز ساطع شده را از چشم‌ها دور کرده و موجب می‌گردد در بیشتر مواقعی که یک نفر پیاز خرد می‌کند، سوزش چشم کمتری احساس کند.میزان اسید سولفونیک و LF آزاد شده و تأثیر سوزشی بر روی چشم در بین گونه‌های پیاز متفاوت بوده. در سال۲۰۰۸، مؤسسه غذا و محصول نیوزیلند بوسیله استفاده از خاموشی ژن و زیست‌فناوری و برای جلوگیری از تجزیه بوسیله آنزیم LFS، پیازی را تولید که هیچ اشکی تولید نکرده.

کاشت پیاز

تهیه  زمین براى کاشت پياز: شخم پائيزه به عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتى‌متر ضرورى می باشد

روش نشا:کاشت بذر در گلخانه يا در خزانه هواى آزاد انجام گرفته و زمان کاشت بذر معمولاً ۸-۱۰ هفته قبل از مساعد شدن هوا براى انتقال نشاء به زمين اصلى بوده و با کاشت حدود ۲۵-۳۵ کيلوگرم بذر در هکتار مى‌توان تعداد نشاء کافى جهت نشاءکارى ۱۰ هکتار زمين توليد شده و نشاءها در زمين اصلى به‌فواصل بوته‌ها ۷-۱۰ سانتى‌متر و رديف‌ها ۳۵-۴۵ سانتى‌متر  کاشته مى‌گردد.

توليد پياز با روش بذرکارى ارزانترين و معمولى‌ترين روش توليد پياز بوده و زمان کاشت بذر معمولاً در بهار بعد از رفع خطر سرما مى‌باشد و در شرايط آب و هوائى مشابه کرج مى‌توان از اواسط تا اواخر فروردين اقدام به کشت  کردو در نواحى گرم جنوبى ايران بذر پياز را در پائيز و زمستان مى‌کارند وبه‌طور کلى براى توليد پيازهاى درشت مقدار ۸-۱۰ کيلوگرم در هکتار و براى توليد پيازهاى متوسط حدود ۱۴ کيلوگرم بذر در هکتار کاشته شده. براى ايجاد تراکم بوته کافى فواصل رديف‌ها ۲۵ سانتى‌متر و فاصله بوته‌ها ۸-۱۰ سانتى‌متر انتخاب و همچنین عمق مناسب کاشت بذر ۲ تا ۳ سانتى‌متر می بوده.

کاشت پيازهاى کوچک :استفاده از اين روش مستلزم توليد پيازهاى کوچک در سال قبل  بوده و هر چه پيازهاى توليد شده ريزتر باشند ارزش زراعتى آنها بيشتر خواهد و براى اين منظور از اواسط تا اواخر بهار بذر پياز را با تراکمى در حدود ۱۰ برابر معمول يعنى ۱۰۰تا ۱۲۰ کيلوگرم در هکتار و يا ۱۰-۱۲ گرم در متر مربع و به‌فاصله رديف‌هاى ۲۰ سانتى‌متر کاشته.

زمان کاشت:کاشت غده‌ها در بهار پس از رفع خطر سرما انجام و فاصله رديف‌هاى کاشت را ۲۵-۳۰ سانتى‌متر  و فاصله غده‌ها را ۸-۵ سانتى‌متر انتخاب میشوند

کود دهی:همراه با شخم پائيزه کود پايه به ميزان ۱۲۰-۸۰ کيلوگرم اسيدفسفريک و ۱۲۰-۱۵۰ کيلوگرم پتاس داده و با وجودى که پياز به بافت خوب خاک نياز دارد، استفاده مستقيم از کود حيوانى جايز نخواهد بود زيرا کود حيوانى باعث ديررس شدن محصول شده و از طرفى چون به‌طور يکنواخت در سطح مزرعه پخش نشده و مانع حرکت ماشين بذرپاش مى‌گردد در اين صورت نه تنها بذرها در عمق يکنواخت خاک قرار  نمى‌گيرند و حتی  ريشه‌ها نيز قادر به گسترش در عمق خاک  رانخواهند بود.

پياز را در تناوب بعد از گياهانى مى‌کارند که قبلاً کود حيوانى دريافت کرده باشند وعلاوه بر کود حيوانى که در مصرف آن بايد دقت زيادى به‌خرج داد، مصرف ازت نيز به‌‌علت اثر مثبت و يا منفى که روى زودرسى و ديررسى و خواص انبارى پياز داشته و بايد حساب شده و به‌ ميزان لازم صورت گرفته.

برداشت :در مناطق گرمسير هنگام برداشت بايد ۳۵-۲۵ % برگ‌هاى گياه و در مناطق سردسير ۵۰% از برگ‌ها خشک شده و بر روى زمين افتاده و  اين امر نمايان‌گر رسيدن پيازها می بوده..

طریقه نگه داری پیاز

ابتدا پیازهایی انتخاب شود  كه تمیز هستند و شكل خوبی داشته‌ و هیچگونه شیار یا شكافی روی آن ها نباشد و پوستشان ترد و خشك باشد. آن هایی كه جوانه زده‌اند یا نشانه‌هایی از كپك دارند را انتخاب نکرده. همچنین پیازهای درجه 2 كه لكه‌هایی صاف داشته و گردن آنها مرطوب و دارای لكه‌های سیاهی هستند را انتخاب نشود چون اینها نشانه فاسد شدن هستند.مدت زمان ذخیره‌سازی پیازها به نوع آنها بستگی داشته وآن هایی كه خیلی بدبو بوده  مثل پیاز زرد را می‌توان  مدت زمان بیشتری به نسبت نوع شیرین آن مثل پیاز سفید نگهداری و همه پیازها را باید جدا از سیب زمینی نگهداری وچون آنها رطوبت و گاز اتیلن را به خود جذب کرده كه باعث فساد پیازها می‌شوند.باقیمانده پیاز خرد شده را باید در یك كیسه پلاستیك یا یك ظرف در‌دار نگهداری نمود و بایستی تا یكی دو روز آینده استفاده کرد، چون پیازها اكسیده شده و مواد غذایی خود را سریعاً از دست داده، پیاز پخته در یك ظرف كیپ بهتر مزه خود را حفظ می‌كند و میتوان آن را تا چند روز نگهداری شود.هرگز آنها را در یك ظرف فلزی نگهداری نشود چون این كار باعث تغییر رنگ آنها شده و  می‌توان پیاز پوست گرفته و خرد شده را فریز كرد ولی این كار باعث می‌شود كه بعضی از طعم های خود را از دست داده.

اضافه کردن نظر