آتشکده آتشکوه یکی از مهمترین آثار بجا مانده از دوران باستان در سرزمین کهن ایران است که در نزدیکی نیمور قرار دارد. نیموَر یا نیمهور شهری مهم و تاریخی وباستانی بوده که در بخش مرکزی شهرستان محلات استان مرکزی ایران واقع گردیده که در ۲۵۰ کیلومتری جنوب تهران و مابین راه مواصلاتی شهرهای دلیجان و خمین قرار دارد. این شهر از لحاظ جغرافیایی در جنوب شرقی استان مرکزی قرار گرفته و در شمال آن قمرود و در جنوب آن کوههای آتشکوه قرار گرفته است.
مورخان قدمت این بنا را به دوره ساسانیان مربوط میدانند. بنای چهار طاقی آن شامل ستونهای سنگی استوانهای شکل است که بر روی هم استوار شدهاند. این بنا دارای اتاقهای سرپوشیده و محلی برای برافروختی آتش بوده
محلی که این آتشکده قرار گرفته باید خاطرنشان کرد موقعیت گردشگری ان دارای طبیعت سبزی است، اما اکنون این بنا در حال تخریب است.آتشکده آتشکوه نیمور محلات در 12 کیلومتری غرب دلیجان در استان مرکزی قرار دارد و متعلق به دوره ساسانی است. عظمت بنا به حدی است که جزء برترین آتشکدههای زردتشتیان جهان به شمار میرود.
این آتشکده زردتشتی در 5 کیلومتری جاده نیمور محلات و نزدیکی روستای آتشکوه نیمور قرار دارد و مورخان بنای این آتشکده را متعلق به دوره ساسانیان دانسته و معتقدند که بر اساس شواهد و قرائن تا قرن چهارم هجری سالم بوده است.
موقعیت جغرافیایی آتشکده آتشکوه
بنای آتشکده در دامنه کوه آتشکوه و در کنار رودخانهای به همین نام، در مساحتی حدود 600 متر مربع ساخته شده، طول بنا 28/40 متر و عرض آن در بخش شرقی 12/60 و در بخش غربی 25 متر میباشد. مجموع آتشکده از 3 بخش تالار اصلی (شرقی)، تالار غربی و راهرو تشکیل شده است. تالار اصلی یا شرقی آتشکده که احتمالا محل آتشدان و نیایش بوده و شامل تالاری مربع شکل است، که هر ضلع آن از بیرون 12/60 متر طول دارد. این تالار دارای 4 ستون مستحکم به ابعاد 2/70 در 2/70 متر و به ارتفاع شش متر تا پای طاق بوده که از سنگ و ساروج ساخته شده و گنبد و طاق این بنای عظیم روی این چهار ستون استوار است. دو سوی ستونها به طرف داخل تالار بصورت نیم دایره و دوسوی دیگر آنها به صورت مستقیم و دارای زاویه بوده و روی ستونها سردرهایی هلالی و گنبدی شکل وجود داشته که بخش عمده آن فرو ریخته است. در ساخت بنا از آجرهای چهار گوش با نمای سنگ استفاده شده و برای استحکام بیشتر بنا در داخل دیوارها تیرچه چوبی به کار رفته است. تالار غربی ساختمان تالاری به طول 10/30 در 5/6 متر بناشده که از طریق راهرویی به تالار اصلی متصل میشود. دیوارهای شمالی و جنوبی این تالار از سنگ و ساروج ساخته و حدود 1/40 متر عرض و ورودی اصلی به تالار شرقی به پهنای 5/60 متر قرار گرفته است. در دو طرف ورودی اصلی، دو ستون به قطر 3/40 و دیگری 4/40 متر با نمای بیرونی به شکل نیمدایره بصورت برج دیده بانی ساخته شده و در اطراف دو ستون اصلی، دوستون دیگر در جوانب آنها به طول 3/20 در 2/20 متر وجود دارد. از ضلع غربی، چهارستون بزرگ نمایان است که ورودی اصلی و دو ورودی فرعی در اطراف را شامل میشود و به احتمال زیاد این ورودیها دارای سردر و سقف و طاق آجری بوده که فرو ریخته بوده و راهروی اصلی که تالار مربع شکلی بوده که در ضلع شرقی مجموعه ساختمان آتشکده قرار گرفته ، توسط راهرو اصلی به تالار غربی مستطیل شکل ارتباط مییابد. این راهرو 7 متر طول و 2/80 متر عرض دارد. راههای دسترسی آتشکده آتشکوه، 5 کیلومتری جاده نیمور به دلیجان، به سوی معدن سنگ آتشکوه، روستای آتشکوه، ضلع شرقی جاده به فاصله 300 متری بنای آتشکده تا جاده مزرعه کشاورزی، چشمه آب و رودخانه کوچکی میباشد.
این آتشکدهٔ خاموش در ۵ کیلومتری راه نیمور به دلیجان و در نزدیکی روستای آتشکوهاست وهمچنین با شهر محلات نزدیک به ۱۳ کیلومتر فاصله داشته و آتشکوه به شماره 311 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده