غزل دویست ونودوسوم حافظ
بامدادان ره خلوتگه کاخ ابداع شمع خاور فکند برهمه اطراف شعاع
برکشدآینه از جیب افق چرخ و در آن بنماید رخ گیتی به هزاران انواع
در زوایای طربخانه جمشید فلک ارغنون سار کند رهره به آهنگ سماع
چنگ در غلغله آید که کجا شد منکر جام در قهقه اید که کجا شد مناع
وضع دوران بنگر ساغر عشرت برگیر که به هر حالتی اینست بهین اوضاع
طره شاهد دنیی همه بندست و فریب عارفان بر سر این رشته نجویند نزاع
عمر خسور طلب ار نفع جهان می طلبی که وجودیست عطا بخش کریم نفاع
مظهر الطف ازل روشنی چشم امل جامع علم و عمل جان جهان شاه شجاع
فال حافظ
مثل این است که از گشمگشته ای سراغ گرفته و برای دستیابی به آن خود را به آب و آتش می زنید تا این موفقیت را کسب کنید پس با اعتماد به نفس تلاش می کنید اما دقت و هوشیاری زا از دست ندهید و در این راه از طرف شخص مهمی به شما مساعدت میشود که سبب سرعت بخشیدن آن می گردد نهایت بهره را از زمان و فعالیت خود ببرید،پس به جنابعالی مژده می دهم که طالعت در برج سعد می باشدوآیندهای بس درخشان در پیش روی دارید و به شرط آنکه سرع عمل دقت و تلاش را از دست ندهید پس به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید در اجرای این نیت کو چکترنی تردید به خود راه ندهید زیرا توکل بر خدا از همه چیز بهتر است بدانید که اوضاع بروفق مراد تان میگردد و اندکی حوصله کنید تا مدتی کوتاه خبرهای جالبی خواهد رسید بیمارتان شفا می یابد مسافرتان خوش خبر خواهد شد مقام و ثروتی در انتظار شماست اما مواظب حسوردان باشید و راز دلتان ار با آنان در میان گذاشته
اوضاع به این صورتی که هست نمی ماند. فردای روشنی هم در پیش خواهی داشت. مراقب دنیای پر از نیرنگ و فریب اطرافت باش و از کنار آنها بگذر. هر چه می خواهی از خدا بخواه چرا که فقط اوست که مظهر لطف است و حیله ندارد و می تواند تو را به مقصد رسانده
معنی بیت های غزل293حافظ
بیت اول: به هنگام صبح که از نهان خانهِ کاخ آفرینش، خورشید پرتو خود را به هرسو می پراکند
بیت دوم:چرخ، از گریبان افق آینه را بیرون کشیده و چهره دنیا را به هزاران جور نشان می دهد
بیت سوم:در گوشه عشرتکده خورشید، ستاره سحری زُهره به آهنگ رقص، ارغنون می نوازد
بیت چهارم:سازِ چنگ، به جوش وخروش درمی آید که مخالف نغمه موسیقی کجاست؟ و جام شراب با خنده می پرسد که آن کسی که باده نوشی را منع می کند کیست؟
بیت پنجم:اوضاع زمانه را ببین و جام شادی را از دست فرو مگذار که زمانه هرجور که باشد، بهترین وضع آن این است که غم نخوری و به شادی گرایی.
بیت ششم:زلف محبوب زیباروی دنیا سراسر دام و مکر و فریب است و عارفان به خاطر آن به جنگ و جدال و ستیزه نمی پردازند.
بیت هفتم:اگر خواستار سود و بهره برداری از این دنیایی، طول عمر پادشاه را از خدا بخواه که شخصیت بخشنده و بزرگوار او فایده رسان است
بیت هشتم: آن کسی که جلوگاه لطف خداوندی و نور بخش دیده آرزوهاست و علم و عمل را دارا و به منزله جان در پیکر این جهان است، یعنی شاه شجاع.
بیت نهم:حافظ، اگر باده می نوشی با معشوقی گلچهره بنوش که از این بهتر کاری در دنیا و آخرت پیدا نمیشود.
شرح ابیات غزل حافظ 293
معانی کلمات غزل 293
کاخ ابداع : کاخ آفرینش، کنایه از سپهر، آسمان. شمع خاور : کنایه از خورشید . شعاع : پرتو .
اِبداع : آفرینش .بَرکشد: بالا کشد، درآوَرَد.جِیب : گریبان، یقه پیراهن .
چرخ : آسمان، در هیئت قدیم آسمان را متحرّک و گردندهِ به دورِ زمین می دانستند .زوایا : گوشه ها.
طربخانه : خانه عیش و جایگاه طرب .طربخانه جمشید فلک : جایگاه عیش خورشید آسمان؛ کنایه از آسمان که ستاره زهره در آن به ساز زدن و رقص مشغول و در حکم خانه عیش و طرب جمشید است که پادشاهی اهل عیش و طرب بود .
ارغنون : نوعی ساز زهی .ساز کند : می نوازد، در قهقهه آید : به خنده آید، خنده کند.
زُهره : ستاره ناهید، ستاره سحری.چنگ : نوعی ساز ،در غلغله آید : به فریاد و خروش درآید.مُنکِر : انکار کننده.مَنّاع : منع کننده، بازدارنده