ایدز که به انگلیسی: AIDS گفته شده  یا نشانگان اکتسابی کمبود ایمنی و به انگلیسی: Acquired immune deficiency syndrome ، نوعی بیماری بوده  که در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد می گرد و بیماری ناشی از ویروس HIV دارای 3 مرحله اصلی بوده که  در مرحله اول (عفونت حاد) فرد ممکن بوده که  برای مدت کوتاهی بیماری شبه آنفلوآنزایی را تجربه نموده و به همین دلیل معمولاً این بیماری تا یک دوره طولانی بدون هیچ علائمی دنبال می گردد  که به این مرحله از بیماری، دوره نهفتگی گفته شده که هر چقدر که بیماری پیشرفت پافته  که تداخل بیشتری با دستگاه ایمنی بدن پیدا نموده و باعث شده که افراد به عفونت‌هایی مانند عفونت فرصت‌طلب و تومور دچار گردد که  البته معمولاً در افرادی که دستگاه ایمنی آنها به خوبی عمل می‌نماید  تأثیرگذار نبوده و در نهایت بیماری زمانی وارد مرحله سوم یا ایدز خواهد شد که شمار سلول‌های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد.

HIV عمدتاً از طریق آمیزش جنسی   از جمله مقعدی و حتی دهانی محافظت نشده، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می شود و  برخی از مایعات بدن مثل بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند. پیشگیری از عفونت HIV، عمدتاً از طریق آمیزش جنسی امن و برنامه تعویض سرنگ، راه حلی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می گردد که هیچ‌گونه درمان یا واکسن وجود نداشته است و اگر چه درمان ضدویروسی می‌تواند سبب کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی شود و با وجود این که درمان ضدویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش داده، اما این داروها گران‌قیمت هستند و ممکن بوده با عوارض جانبی همراه باشند.تحقیقات ژنتیکی نشان داده  که HIV در اصل در اوایل قرن 20 میلادی در غرب آفریقا جهش یافته و پدید آمده  و ایدز اولین بار در سال ۱۹۸۱ توسط مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) شناخته  و در حالی که عامل آن (عفونت HIV) در اوایل آن دهه شناخته شده  واز زمان کشف آن تا سال ۲۰۰۹، ایدز باعث مرگ ۳۰ میلیون نفر شده و  تا سال ۲۰۱۰، حدوداً ۳۴ میلیون نفر به ایدز مبتلا بوده‌اند. این بیماری به عنوان همه‌گیری جهانی شناخته شده  که در حال حاضر حوزه شیوع آن بسیاره وسیع و در حال گسترش می باشد.

ایدز تأثیر بسیار زیادی بر روی جوامع داشته‌ که  به عنوان یک بیماری و چه به عنوان عاملی برای تبعیض بوده و همچنین تاثیرات اقتصادی قابل توجهی داشته و تصورهای نادرست بسیاری در رابطه با ایدز وجود داشت و، برای مثال انتقال ایدز از طریق رابطه‌های سطحی غیرجنسی و این بیماری همچنین موضوع مجادله ادیان گردیده است.

عفونت HIV دارای سه مرحله اصلی است: عفونت حاد، دوره نهفتگی و ایدز

مرحله اول عفونت حاد

دوره اولیه HIV، عفونت حاد HIV و یا سندرم حاد رتروویروسی نامیده گردیده که  بسیاری از افراد ۲ تا ۴ هفته بعد از در معرض قرار گرفتن این بیماری، دچار بیماری‌هایی مانند شبه-آنفلوآنزا یا شبه-مونونوکلئوز می‌شوند و بعضی دیگر هم هیچ نشانه قابل توجهی در آن ها دیده نمی‌شود و علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ داده  و معمولاً شامل تب، لنفادنوپاتی، فارنژیت، خارش پوست، سردرد و/یا زخم دهان و اندام تناسلی شده و عاملی مانند خارش پوست که در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ داده، خود را بر روی بالاتنه نشان داده و به شکل ماکولوپاپولر می‌باشدو  همچنین در این مرحله بعضی  از افراد دچار عفونت‌های فرصت‌طلب می‌شوند و  ممکن است در دستگاه گوارش علائمی مانند تهوع، استفراغ و یا اسهال رخ دهد، و همچنین علائم عصبی نوروپاتی محیطی و یا سندرم گیلان باره نیز محتمل هستند و در طول دوره این علائم متفاوت بوده و معمولاً یک یا دو هفته می‌باشد.

دوره نهفتگی

بعد از علائم اولیه، بیمار وارد مرحله‌ای به نام دوره نهفتگی یا HIV بی‌نشانه یا HIV مزمن می‌شود که  این مرحله از HIV می‌تواند بدون هیچ گونه درمانی از حدود 3 سال تا بیش از ۲۰ سال  یعنی به طور متوسط  در حدود 8 سال به طول بینجامد. اگرچه معمولاً در ابتدای بیماری هیچ علائمی مشاهده نمی‌شود و یا علامت‌های خیلی کمی دیده می‌شود، اما در نزدیکی پایان این مرحله بسیاری از افراد دچار تب، کاهش وزن، مشکلات گوارشی و دردهای عضلانی می گردند و  همچنین ۵۰ تا ۷۰ درصد از افراد دچار لنفادنوپاتی ماندگار شده و بطوری که چند گروه از غدد لنفاوی به غیر از قسمت کشاله ران به مدت بیش از 3 تا 6 ماه بدون هیچ درد و به طور توجیه‌ناپذیری بزرگ می گردد

و بسیاری از مبتلایان HIV-1، قابل تشخیص بوده  و در صورت عدم درمان نهایتاً سیر بیماری به ایدز منجر خواهد گردیده اما  درصد کمی از آنها (حدود ۵٪) سطح بالای سلول‌های CD4+ T خود را بدون هیچ درمان ضدویروسی تا بیش از پنج سال حفظ می‌کنند و  این افراد به عنوان کنترل‌کننده‌های HIV طبقه‌بندی شده  و آنهایی که مقدار کم یا غیرقابل محسوسی از ویروس را بدون درمان ضدویروسی در بدن خود نگه داشته و به عنوان «کنترل‌کنندگان ممتاز» یا «سرکوبگران ممتاز» شناخته می‌شوند.

سندرم نقص ایمنی اکتسابی

سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) زمانی معنی پیدا می نماید  که شمار سلول‌های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد و یا بیماری‌های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ داده که  در غیاب درمان، حدود نصفی  از افراد مبتلا به HIV که  در عرض 10 سال مبتلا به بیماری ایدز می‌شوند و  رایج‌ترین وضعیت‌هایی که هشداری بر وجود ایدز می باشند که  پنومونی ناشی از پنوموسیستیس (۴۰٪)، نزاری به شکل سندرم اتلاف اچ‌آی‌وی (۲۰٪) و کاندیدیاز مری بوده که سایر علائم شایع شامل عفونت‌های دستگاه تنفسی در یک دوره زمانی معین می گردد و عفونت فرصت‌طلب ممکن بوده که توسط باکتری، ویروس، قارچ و انگل به وجود بیاید که معمولاً توسط دستگاه ایمنی بدن کنترل شده و  اینکه کدام عفونت رخ  داده تا حدودی به این بستگی داشته  که چه عواملی در محیط اطراف فرد قرار گرفته و  این عفونت تقریباً می‌تواند هر دستگاهی از بدن را تحت تأثیر قرار بدهد.

افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به ویروس‌های سرطانی مختلفی را داشته که  از جمله ان : سارکوم کاپوزی، لنفوم بورکیت، لنفوم اولیه دستگاه عصبی مرکزی، و سرطان گردن رحم  بوده که سارکوم کاپوزی، شایع‌ترین سرطانی بوده  که در ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به HIV اتفاق افتاده و بعد از آن لنفوم شایع‌ترین سرطان بوده  و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از افراد مبتلا به ایدز بوده  و در ۳ تا ۴ درصد از موارد، اولین نشانه ایدز می باشد و  هر دوی این سرطان‌ها با ویروس هرپس ۸ انسانی همراه هستند و خیلی اوقات مبتلایان به ایدز به دلیل ارتباطی که با ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) را داشته که  دچار سرطان گردن رحم می‌شوند دو همچنین علائمی مثل تب طولانی، تعریق شبانه، تورم غدد لنفاوی، لرز، ضعف، و کاهش وزن شده که  اسهال  از علائم شایعی است که ۹۰٪ از افراد مبتلا به ایدز دچار آن خواهند شد

بیماری ایدز از سه روش  انتقال پیدا میکند:

 تماس جنسی

قرار گرفتن در معرض خون و یا بافت آلوده

از مادر به فرزند در دوران بارداری، زایمان، یا تغذیه با شیر مادر که  این روش با نام انتقال عمودی شناخته می‌شود.

باید توجه داشت که هیچ گونه خطر انتقال از طریق ویروس مدفوع، ترشحات بینی، بزاق، خلط، عرق، اشک، ادرار، یا استفراغ وجود نداشته  و فقط با خون آلوده شده باشند.

انتقال از طریق تماس جنسی

شایع‌ترین حالت انتقال HIV از طریق تماس جنسی با فرد آلوده‌ بوده که اکثر موارد انتقال HIV در سراسر دنیا از طریق تماس با جنس مخالف رخ داده که با این حال، شکل انتقال در هر کشور متفاوت بوده و  در ایالات متحده، از سال ۲۰۰۹، بیشتر انتقال‌های جنسی در مردان همجنسگرا رخ داده شده است.

در مورد تماس محافظت نشده با جنس مخالف، تخمین خطر انتقال HIV در هر عمل جنسی در کشورهای کم درآمد 4 تا 10 برابر بیشتر نسبت به کشورهای با درآمد بالا بوده و  در کشورهای با درآمد کم خطر ابتلاء از زن به مرد انتقال به ۰٫۳۸٪ در هر بار نزدیکی و از مرد به زن ۰٫۳۰٪ در هر بار نزدیکی تخمین گردیده شده و این تخمین برای کشورهای با درآمد بالا، ۰٫۰۴٪ در هر بار نزدیکی برای انتقال از زن به مرد و ۰٫۰۸٪ در هر بار نزدیکی از مرد به زن بوده و خطر انتقال از مقاربت مقعد بیشتر بوده و ۱٫۴ تا ۱٫۷ درصد در هر بار نزدیکی با جنس مخالف یا موافق تخمین گردیده شده‌ و اگرچه خطر ابتلاء از طریق آمیزش جنسی دهانی نسبتاً کم بوده  اما این احتمال وجود داشته و  خطر انتقال از طریق رابطه دهانی نزدیک به صفر توصیف شده و  اگر چه چند موردی گزارش گردیده و  خطر ابتلاء از طریق سکس دهانی صفر تا ۰٫۰۴ درصد تخمین زده و در محیط‌هایی عمومی مانند روسپی‌ها، خطر انتقال از زن به مرد ۲٫۴٪ در هر بار نزدیکی و از مرد به زن ۰٫۰۸ درصد در هر بار نزدیکی تخمین زده شده‌.

خطر انتقال در حضور بیماری‌های آمیزشی و زخم تناسلیافزایش پیدا میکند و به نظر می‌رسد  که زخم تناسلی خطر ابتلاء را تا حدود 5 برابر افزایش داده و بیماری‌های مقاربتی دیگر مانند سوزاک، کلامیدیا، تریکومونا، و واژینوز باکتریال که به نسبت کمتری خطر انتقال را افزایش داده است و بار ویروسی از فرد آلوده نیز عامل مهمی بشمار امده  که در انتقال از طریق تماس جنسی (و همچنین از طریق مادر به فرزند) نقش بسزایی داشته و در طول ۲٫۵ ماه اول از عفونت، میزان سرایت به دلیل بار زیاد ویروسی، ۱۲ برابر بیشتر بوده که  در مراحل آخر عفونت فرد، میزان انتقال در حدود 8 برابرنیز بیشتر است.

همچنین رابطه جنسی خشن می‌تواند یکی از عوامل مؤثر در افزایش خطر انتقال گردد و همچنین گفته می‌شود تجاوز جنسی خطر انتقال HIV را افزایش داده  و در این حالت به ندرت از کاندوم استفاده شده و آسیب فیزیکی واژن و یا مقعد محتمل بوده و ممکن است خطر بیشتری برای انتقال همزمان عفونت‌های جنسی بوجود اورد

انتقال از طریق خون

دومین عامل شایع برای انتقال HIV از طریق خون و فراورده‌های خونی بوده که  از راه‌هایی که ممکن بوده  این بیماری توسط خون منتقل بشود  مانند سرنگ مشترک در مواد مخدر تزریقی، زخم در اثر فرورفتن سرسوزن، انتقال خون آلوده و یا فراورده‌های خونی، و یا تزریق‌هایی که با استفاده از تجهیزات پزشکی استریل نشده انجام می گردد را نام برد و خطر سرنگ مشترک در حین تزریق مواد مخدر بین ۰٫۶۳ و ۲٫۴ درصد و به طور متوسط ۰٫۸٪ در هر عمل بوده است و  خطر انتقال از فرورفتن سرسوزن یک فرد آلوده ۰٫۳٪ در هر عمل (حدود ۱ در ۳۳۳) و خطر آلودگی غشاء مخاطی به خون آلوده ۰٫۰۹٪ در هر عمل (حدود ۱ در ۱۰۰۰) تخمین زده شده که  در ایالات متحده، مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی ۱۲٪ از مبتلایان به HIV در سال ۲۰۰۹ را تشکیل داده  و در بعضی از مناطق بیش از ۸۰٪ از افرادی که تزریق مواد انجام می‌دهد دارای HIV بوده اند.

در ۹۳٪ موارد استفاده از خون آلوده در انتقال خون، انتقال عفونت خواهد بود و در کشورهای توسعه یافته خطر ابتلاء به HIV از طریق انتقال خون بسیار پایین می باشد یعنی  کمتر از یک در پانصدهزار و در آنها آزمایش HIV بر روی خون اهدا کننده انجام شده و در انگلیس، خطر انتقال یک در پنج میلیون گزارش گردیده که  با این حال، در کشورهای با درآمد پایین، تنها نیمی از خون مورد استفاده برای انتقال ممکن بوده که  به طور مناسب آزمایش شود و  تخمین زده  که HIV در این مناطق تا ۱۵٪ از طریق انتقال خون آلوده و فراورده‌های خونی سرایت نموده، که نمایانگر ۵٪ تا ۱۰٪ از عفونت‌های سرتاسر دنیا می باشد

همچنین روش تزریق غیربهداشتی نقش مهمی در گسترش HIV در کشورهای جنوب صحرای آفریقا بوده و  در سال ۲۰۰۷، بین ۱۲ تا ۱۷ درصد از عفونت‌های این منطقه به دلیل استفاده از سرنگ نسبت داده شدو  سازمان بهداشت جهانی خطر انتقال از طریق تزریق در آفریقا را متاسفانه  ۱٫۲٪ تخمین زده و کسانی  که خالکوبی، سوراخ‌کاری و زخم‌آرایی انجام داده اند و  از لحاظ نظری در معرض خطر سرایت می باشند، اما تاکنون هیچ مورد مستندی مشاهده نگردیده وباید ذکر کرد که  پشه و سایر حشره‌ها قادر به انتقال HIV نیستند.

انتقال از طریق مادر به فرزند

انتقال ایدز از مادر به فرزند می‌تواند در دوران بارداری در  هنگام زایمان یا از راه شیر مادر انجام بشود که این روش  سومین طریق شایع انتقال HIV در دنیا بوده و  در صورت عدم درمان، خطر انتقال قبل یا در حین تولد حدود ۲۰ درصد و در کسانی که شیر هم بدهند ۳۵ درصد است و  در سال ۲۰۰۸، حدود ۹۰٪ موارد HIV کودکان ناشی از انتقال عمودی محاسبه گردیده و  با درمان مناسب خطر ابتلاء به عفونت از مادر به فرزند می‌تواند به حدود ۱٪ کاهش پیدا کند و  درمان از طریق پیشگیری شامل مصرف داروی ضد ویروسی توسط مادر در دوران بارداری و زایمان، عمل سزارین در زمان مناسب (و نه اضطراری)، عدم تغذیه شیر مادر، و تجویز داروهای ضد ویروسی به نوزاد می‌شود که با این حال بسیاری از این امکانات در کشورهای در حال توسعه در دسترس نبوده و اگر در دوران دندان آوردن، مواد غذایی به خون آلوده شود، می‌تواند خطر انتقال را افزایش بدهد.

راه هایی که اچ آی وی (ایدز) نمی تواند منتقل بشود

از روش  تنفس، سرفه و عطسه ، به وسیله بوسیدن، تماس پوستی یا دست دادن ، استفاده مشترک از لوازم آشپزی مانند بشقاب، قاشق و چاقو ، تماس با صندلی توالت یا سایر اشیاء عمومی مثل دستگیرهٔ در یا میلهٔ اتوبوس  و همچنین از طریق حشرات، نیش یا گاز حیوانات ، به وسیله  شنا در استخرهای عمومی یا حمام و حولهٔ مشترک و طریق خوردن غذایی که توسط فرد مبتلا به اچ آی وی تهیه شده  باشد

تشخیص بیماری ایدز

تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون امکان‌پذیر بوده و خوشبختانه در کشور ما این آزمایش به صورت رایگان انجام می‌شود تا افراد مختلف از سلامتی خود اطمینان حاصل نمایند . بیماری ایدز و HIV با توجه بروز علایم و نشانه‌های بیمار، از طریق آزمایش و بررسی آن در آزمایشگاه تشخیص داده و آزمایش HIV به همه افلرادی  که در معرض خطر قرار داشته اند توصیه شده  که شامل هر فرد مبتلا به هر نوع بیماری آمیزشی  می‌شود و در بسیاری از مناطق دنیا، یک سوم حاملان HIV زمانی متوجه می‌شوند که در مرحله پیشرفته‌ای از این بیماری هستند و AIDS یا نقص شدید دستگاه ایمنی آشکار می گردد

بعد از گذشت 3 ماه و  گاهی در برخی موارد نادر، حتی تا شش ماه  از رفتار پرخطر یا رویدادی که مشکوک به انتقال ویروس به بدن فرد بوده و اگر نتیجهٔ آزمایش او منفی بوده که  می‌توان به طور قطعی به عدم آلودگی او به ویروس اچ‌آی‌وی اطمینان پیدا کرد  یعنی باید دو بار، یک بار سه ماه و بار دیگر شش ماه بعد از رفتار پرخطر یا رویداد خطرزا، آزمایش داد تا نتیجهٔ منفی اطمینان‌آور  را داشته باشد. هرچند آزمایش انجام شده 3 ماه بعد از رفتار یا رویداد پرخطر نیز تا حد زیادی اطمینان‌آور بوده  و دربارهٔ این ویژگی تشخیص اچ‌آی‌وی/ایدز، مدت زمان سه یا شش ماهه بعد از آخرین رفتار یا رویداد پرخطر مد نظر بوده یعنی باید رفتار پرخطر کنار گذاشته بشود و رویداد پرخطر دیگری رخ نداده و سه تا شش ماه بعد از آخرین رفتار یا رویداد پرخطر، آزمایش انجام گرفته و مدت زمانی را که ویروس به بدن شخص وارد شده اما به دلیل آن که مقدار کافی پادتن در خون شخص ترشح نشده، نتایج آزمایش منفی می باشد و اصطلاحاً دوره پنجره گویند.

پیشگیری از ایدز

برای  پیشگیری از سرایت بیماری از راه تماس جنسی: خویشتن داری و دوری از تماس های جنسی مشکوک، در دوران مجردی  پای بند به اصول اخلاقی و خانوادگی بعد از ازدواج ،وفاداری به همسر و عدم بی بندوباری و پرهیز از انحراف جنسی و روابط جنسی غیر مطمئن،استفاده از کاندوم،اجتناب از رابطه جنسی مقعدی.

با کنترل خون و فراورده های خونی،احتمال سرایت آلودگی از این راه بسیار کم بوده واجتناب از استفاده مجدد از سرنگ های یک بار مصرف و عدم استفاده از سرنگ های مشترک و همچنین استفاده نکردن از مسواک مشترک و به کارنبردن تیغ ریش تراش یک بار مصرف دیگران و البته در حال حاضر تنها راه پیشگیری از سرایت آلودگی مادر به فرزند ، عدم بارداری زن آلوده و استفاده از وسایل پیشگیری از حاملگی بوده .

درمان ایدز

متاسفانه تا کنون در حال‌ حاضر داروها در معالجه‌ عفونت‌ ایدز مؤثر نبوده و  برای‌ مقابله‌ با عفونت‌ها یا پیشگیری‌ از آنها ممکن‌ است‌ آنتی‌بیوتیک‌ تجویز بشود  و داروهای‌ ضد ویروسی‌ مانند دیدانوزین‌ ، استاوودین ، زالسی‌ تابین‌ ، زیدوودین‌ و نیز داروهای‌ مهارکننده‌ پروتئاز در درمان‌ عفونت‌ با ویروس‌ ایدز مورد استفاده‌ قرار گرفته شده و ممکن‌ بوده و  پیشرفت‌ بیماری‌ را به‌ تأخیر اندازند و تجویز آنها باید توسط‌ پزشکان‌ با تجربه‌ انجام‌ پذیرد که  با این‌ داروها (مثل‌ زیدووین‌) می‌توان‌ انتقال‌ عفونت‌ به‌ نوزادان‌ مادران‌ حامله‌ را کاهش‌ بدهد و  تحقیقات‌ زیادی‌ در رابطه‌ با داروهای‌ جدیدتر و واکسن‌ آن‌ از طریق مهندسی ژنتیک در دست‌ انجام‌ می باشد

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ زمانی شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ عفونت‌ ایدز را داشته.

زمانی که پس‌ از تشخیص‌، علایم‌ یک‌ عفونت‌ دیگر ظاهر بشوند مانند تب‌، سرفه‌، یا اسهال‌ و زمانی که دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید .

علائم رایج ایدز :

-تب

یکی از اولین نشانه های ARS می تواند تب خفیف، تا حدود 102 درجه فارنهایت باشد که  این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه بوده است ودر این نقطه ویروس به سمت جریان خون در حال حرکت بوده  و شروع به تکثیر به تعداد بالا می کند و وقتی  که این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان خواهد بود

-گلودرد و سردرد :  علائمی چون  گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده شده

درد عضلانی، درد مفصلی و تورم گره های لنفاوی

ARS  معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته شده و جای تعجب نبوده که بسیاری از علائم این بیماری ها یکسان بوده  مانند درد در مفاصل و عضلات و تورم گره های لنفاوی. گره های لنفاوی قسمتی  از سیستم ایمنی بدن افراد  بوده  و زمانیکه عفونتی وارد بدن شود، متورم شده و بسیاری از آن ها در زیربغل، کشاله های ران و گردن وجود داشته

جوش و دانه های پوستی

جوش های پوستی ممکن بوده  هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود و این جوش ها ممکن بوده که در هر نقطه ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر می باشد که حتماً تست HIV انجام بدهید.

حالت تهوع، استفراغ و اسهال

30در حدود  تا 60 درصد افراد در مراحل اولیه HIV به حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دچار شده اند که این علائم همچنین ممکن است در نتیجه درمان ضدویروسی و بعدها در روند عفونت درنتیجه عفونتی دیگر اتفاق بیفتد و اسهالی که مداوم باشد و به درمان های معمول واکنش نداده و  نیز می تواند نشانه ای از این ویروس بوده است

کاهش وزن

کاهش وزن نشانه بیماری پیشرفته تر بوده و می تواند درنتیجه اسهال شدید اتفاق افتاده و اگر در حال کم کردن وزن می باشید، یعنی سیستم ایمنی بدنتان بسیار ضعیف گردیده  است و در این وضعیت، بیمار حتی اگر تغذیه خوبی داشته و تا آنجا که می تواند غذا بخورد باز هم وزن زیادی کم می کندو این مشکل معمولاً در مراحل آخری بیماری اتفاق افتاده و  این روزها اما با کمک درمان ضدویروسی این مشکل کمتر شده .

سرفه های خشک

سرفه های موذی که ممکن بوده  هفته ها طول بکشد و به نظر می رسد که هیچوقت بهتر نخواهد شد و یکی از متداول ترین نشانه های بیماری در بیماران مبتلا به HIV که در مراحل پیشرفته بیماری خود قرار گرفته شده

تعرق شبانگاهی

نیمی از افراد در مراحل اولیه عفونت HIV دچار تعرق شبانه شده و این مشکل با پیشرفت بیماری ممکن بوده  وخیم تر گردد و ارتباطی با ورزش کردن یا دمای اتاق نداشته است  تعریقی ناگهانی و شدید که فرد را مجبور کرده  برای عوض کردن لباس هایش از خواب بیدار گردد.

عفونت های قارچی

این عفونت  در مراحل آخری این بیماری ایجاد می شودو  تبخال است. تبخال دهانی و تبخال تناسلی هر دو می توانند هم نشانه هایی از ARS و هم عفونت HIV یا ایدز باشند و یکی دیگر از نشانه های آخری عفونت HIV تغییراتی مثل ضخیم و خمیده شدن ناخن ها، شکاف برداشتن و تغییر رنگ آنها بوده و این مشکل معمولاً در اثر عفونت قارچی مثل کاندیدا اتفاق افتاده و بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف گردیده و  بیشتر در معرض عفونت های قارچی می باشند.

 سردرگمی و مشکل در تمرکز

یکی از نشانه های جنون ناشی از HIV باشند که معمولاً در مراحل آخری این بیماری پدیدار شده یکی از علاوه بر سردرگمی و مشکل برای تمرکز، جنون ناشی از HIV شامل مشکلات حافظه و مشکلات رفتاری مثل عصبانیت و آسیب پذیری و زودرنجی می شود که حتی ممکن بوده و تغییرات حرکتی نیز به دنبال داشته مانند  دست و پاچلفتی شدن، نداشتن هماهنگی و مشکل در کارهایی که نیاز به مهارت های حرکتی دارد مانند نوشتن.

علاوه بر مواردی که مطرح  کردیم و ابتلا به بیماری ایدز در اغلب موارد با عوارض ساده ای مثل  اسهال ، خارش پوست و افزایش خفیف حرارت بدن شروع گردیده و  این عوارض پس از چند هفته خودبخود برطرف می شود و شخص خیال می کند که به سرماخوردگی دچار بوده و  از آنجا که ساخته شدن پادتن های موثر حدود 14 روز طول می کشد دراین زمان جدال بین ویروسها و پادتنها در جریان بوده است.

اضافه کردن نظر