دانستنی های علمی دافنه مزریوم:MEZEREUM .February daphne ، mezereon ، spurge laurel spurge oliveنام علمی DAPHNE MEZEREUM بوته های دافنه به دلیل طرح و حالت طبیعی معتدل خود شهرت دارند. دافنه ها بیشتر به این دلیل کشت می شوند که عطر دلپذیرشان خوشایند افراد نزدیک و رهگذران باشد. خانواده تیملاسه     THYMELAEACEAE      

خصوصیات گیاهشناس یدافنه مزریوم:

"مزریون" یا "دافنه ی فوریه" گونه ای از جنس دافنه و بومی اکثر نواحی اروپا و غرب آسیا می باشد. در جنوب اروپا اغلب در ارتفاعات متوسط تا زیاد و یا در دامنه ی کوه ها یافت می شود. اما در شمال اروپا اغلب در نواحی نزدیک سطح دریا رشد می کند.

مزریوم یا دافنه ی فوریه درختچه ای خزاندار بوده که تا حدود 1.5 متر ارتفاع رشد می کند وبرگ ها نرم، به طول 3 تا 8 سانتیمتر و عرض یک تا دو سانتیمتر هستند که با آرایش چرخشی یا مارپیچی روی ساقه قرار می گیرند.

گل ها معمولاً در اوایل بهار روی ساقه های گلدهنده و قبل از ظهور برگ ها، ظاهر می شوند. گل ها به رنگ صورتی یا ارغوانی روشن (به ندرت سفید رنگ) بوده و دارای چهار لوب هستند. پوشش گل حدود 10 تا 15 میلیمتر قطر داشته و دارای عطری بسیار نافذ و قوی است. گل ها به صورت خوشه هایی در بین برگ های براق و بیضوی تشکیل می شوند.

میوه ها به رنگ قرمز روشن، سته ای و به قطر 7 تا 12 میلیمتر هستند که برای انسان بسیار سمی می باشند. این میوه ها، غذای برخی پرندگان مانند thrushes که در برابر سمیت میوه ها مصون هستند، می باشد. پرندگان پس از خوردن میوه ها، بذرهای آنها را از طریق مدفوع خود پراکنده می سازند.       

شرایط محیط رشد:

این گیاهان برای نواحی حارّه مناسب نیستند. و آب و هوای سرد و مرطوب را می پسندد. تا حدود -30 درجه سانتیگراد را تحمل می کندو گل دافنه ها ترجیح می دهند که آفتاب صبح و سایه ی بعدازظهر را در زیر سایه بانی دریافت کنند و از بادهای خشک کننده و شدید در امان باشند. نوری که از لابه لای شاخ و برگ درختان می تابد برای این گیاهان کافی است.

خاک این گیاهان باید کاملاً زهکشی شده و حاوی مقادیر زیادی مواد آلی باشد و لازم است که ریشه ها به وسیله خاک و برگ یا کود دامی کاملاً پوسیده از گرما حفظ شود. دقت شود که مالچ یا کودهای پاشیدنی کاملاً جدا از بوته های دافنه ریخته شود.

در ماه های گرم نیازمند آبیاری منظم و عمیق است ولی خاک آنها نباید هیچگاه خیس بماند. خیس ماندن خاک حتی برای کوتاه مدت، می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود.

خاک های کلسیم دار و اسیدی را ترجیح می دهد.

 مشکلات:

مرگ ناگهانی دافنه عموماً نتیجه ی گندیدگی ریشه داشته  و ممکن بوده که مورد حمله ی حشرات سپردار واقع شود. می توان با پارچه ای نمدار آنها را برداشت و یا با روغن زمستانه سمپاشی و نابودشان کرد.

دافنه ها دچار چند بیماری ویروسی نیز می شوند. علائم این بیماری ها شامل پیچیدن برگ ها، از رشد ماندگی بوته و علامت ها یا لکه های زرد روی برگ ها و سیاه شدن جوانه ها است.

تکثیر و ازدیاد دافنه ی فوریه یا مزریون بسیار آسان و از طریق کاشت قلمه های پاشنه داری است که در پاییز گرفته می شوند. همچنین می توان آن را از کاشتن بذر در پاییز یا خوابانیدن شاخه های سال قبل در بهار یا پیوند ارقام گزینش شده در بهار و تابستان نیز اضافه کرد.این گونه از جنس دافنه برای انسان بسیار سمی است زیرا دارای موادی مانند مزرین (mezerein) و دافنین (daphnin) به خصوص در میوه ها و شاخه های کوچک است. پس از مصرف این گیاه توسط انسان، احساس خفگی به قربانی دست می دهد.

شاخه های کوچک و آویزان آن نیز می تواند سبب حساسیت های پوستی و اگزما گردد.با این وجود کشت این گیاهان به دلیل تولید گل های زیبا به عنوان گیاهی زینتی، مرسوم می باشد.

اضافه کردن نظر