ملی کالا محصولات ایرانی سایتی برای نیازمندیهاودانستنیهای روز

محصولات فرهنگی محصولات فرهنگی
^Back To Top

غزل دویست و پنجاه و سوم حافظ

ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر

بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست

کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر

این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است

دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد

هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد

بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

 

غزل دویست وپنجاه و دوم حافظ

گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر     بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر

خرم آن روز که بادیده گریان بروم      تازنم آب در میکده یک بار دگر

معرفت نیست درین قوم خدایا سببی     تار برم گوهر خود را به خریدار دگر

یارا اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت     حاش لله که روممن زپی یار دگر

گر مساعد شودم دایره چزخ کبود         هم به دست آورمش باز به پرگار دگر

 

غزل دویست و پنجاه و یکم حافظ

شب وصل است و طی شد نامه هجر    سلام فیه حتی مطلع الفجر

دلا در عاشقی ثابت قدم باش       که در این ره نباشد کار بی اجر

من از رندی نخواهم کرد تو به    ولو اذیتی بالهجر و الحجر

 

غزل دویست و پنجاهم حافظ

 روی بنمای وو جود خودم از یاد ببر    خرمن سوختگان ار همه گو باد ببر

ماچو دادیم دل و دیده به طوفان بلا        گوبیا سیل غم و خانه زبنیاد ببر

زلف چون عنبر خامش که ببوید هیهات   ای دل خام طمع این سخن از یاد ببر

سینه گو شعله آتشکده پارس بکش       دیده گو آب رخ دجله تغداد ببر

سعی نابرده درین راه به جایی نرسی   مزد اگر می طلبی طاعت استاد ببر

 

غزل دویست وچهل و نهم حافظ

ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار      ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

نکته روح فزا از دهن دوست بگو         نامه خوش خبر از عالم اسرار بیار

تا معطر کنم از لطف نسیم تومشام     شمه ای از نفحات نفس یار بیار

به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز     بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

 

غزل دویست و چهل و هشتم حافظ

ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

     زار و بيمار غمم راحت جانی به من آر

قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسير مراد

      يعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

در کمينگاه نظر با دل خويشم جنگ است

 غزل دویست وچهل و هفتم حافظ

صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار              وزرو به عاشق بیدل خبر دریغ مدار

به شکر آنکه شکفتی به کام بخت ای گل      نسیم و صل زمرغ سحر دریغ مدار

حریف عشق تو بودم چو ماه نوبودی     کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت     سخن بگوی و زطوطی شکر دریغ مدار

غزل دویست و چهل و ششم حافظ

عید است و آخر گل و یاران در انتظار

ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار

دل برگرفته بودم از ایام گل ولی

کاری بکرد همت پاکان روزه دار

دل در جهان مبند و به مستی سال کن

از فیض جام و قصه جمشید کامگار

جز نقد جان به دست ندارم شراب کو

کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم

یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار

غزل دویست وچهل و پنجم حافظ

الا ای طوطی گویای اسرار               مبادا خالیت شکر ز منقار

سرت سبز و دلت خوش باد جاوید        که خوش نقشی نمودی از خط یار

سخن سربسته گفتی با حریفان         خدا را زین معما پرده بردار

به روی ما زن از ساغر گلابی    که خواب آلوده‌ایم ای بخت بیدار

چه ره بود این که زد در پرده مطرب      که می‌رقصند با هم مست و هشیار

از آن افیون که ساقی در می‌افکند       حریفان را نه سر ماند نه دستار

 

 

غزل دویست و چهل وچهار حافظ

معاشران گره زلف یار باز کنید          شبی خوش است بدین قصه اش درازکنید

حضور خلوت انس است و دوستان جمع اند      ان یکاد بخوانید و در فراز کنید

رباب و چنگ بهبانگ بلند می گویند     که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید

بهجان دوست که غم پرده برشما ندرد   گر اعماد بر الطاف کارساز کنید

Copyright © 2015. ملی کالا  Rights Reserved.